سوره فرقان
فرقان | |||||
---|---|---|---|---|---|
دستهبندی | مکی | ||||
اطلاعات آماری | |||||
شمارهٔ نزول | ۴۲ | ||||
جزء | ۱۸ | ||||
شمار آیهها | ۷۷ | ||||
شمار واژهها | ۸۹۲ | ||||
شمار حرفها | ۳۷۳۳ | ||||
متن سوره | |||||
|
|
سوره فرقان بیست و پنجمین سوره قرآن و دارای ۷۷ آیه است. از سورههای مکی قرآن است که به ترتیب نزول چهل و دومین سوره آن بهشمار میآید. تعداد کلماتش ۸۹۲ کلمه و دارای ۳۷۳۳ حرف است. این سوره بنابه سیاق عمومی آیات، از سورههای مکی است؛ اما برخی مفسران معتقدند سه آیه از آن (آیات ۶۸ تا ۷۰) در مدینه بر پیامبر اسلام نازل شده است. در گزارش ترتیب نزول سورهها، نزول این سوره پیش از سوره فاطر و پس از سوره یس عنوان شده است.[۱]
نامگذاری
«فرقان» به معنی «جداکننده» نام معروف سوره است که از نخستین آیه آن گرفته شده است. «فرقان» یکی از نامهای قرآن نیز میباشد و دلیل نامگذاریاش به این جهت است که کتاب قرآن جداکننده حق از باطل و هدایت از گمراهی است. نام دیگری که برای این سوره گزارش شده، «تبارک» است که از اولین واژه سوره گرفته شده است.[۲]
شأن و محل نزول
محتوا و ساختار
پانویس
ارجاعات
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگنامه علوم قرآن، ۱: ۲۸۲۷.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگنامه علوم قرآن، ۱: ۲۸۲۷.
منابع
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۹۰). «سوره فرقان». فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.