آیه ۵ سوره انفطار
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انفطار | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۹ | ||||
| شماره آیه | ۵ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۸ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۵ سوره انفطار پنجمین آیه از هشتاد و دومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در ادامه مباحث قبلی، در آیه به حاضر و مجسم شدن اعمال در قیامت اشاره می‌شود که انسان در آن روز هر عملی را که انجام داده (چه اعمالى را كه از قبل فرستاده و چه كارهايى كه آثارش بعد از او در دنيا باقی مانده و نتایجش به او رسيده) در آنجا می‌بیند. مطابق روایاتی که از امامان شیعه روایت شده اعمالی که آثارش پس از مرگ انسان باقی می‌ماند؛ عبارت است از: «بناها و اشيایی كه براى استفاده مردم گذاشته، فرزند صالح، قرآنى كه آن را تلاوت مى‌كند، چاهى كه حفر كرده، درختى كه کاشته، تهيه آب و سنّت حسنه‌اى كه بعد از او باقى مى‌ماند و مورد توجه قرار مى‌گيرد.»
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«هرکس آنچه را که پیش فرستاده و آنچه را که باز پس داشته است خواهد دانست»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«هر کس بداند که چه چیزی پیش داشته و چه چیزی را فرو گذاشته است»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، در ادامه مباحث قبلی، در آیه به حاضر و مجسم شدن اعمال در قیامت اشاره می‌شود که انسان در آن روز هر عملی را که انجام داده (چه اعمالى را كه از قبل فرستاده و چه كارهايى كه آثارش بعد از او در دنيا باقی مانده و نتایجش به او رسيده) در آنجا می‌بیند. گرچه درست است كه انسان در اين دنيا نيز اجمالا از اعمال خود با خبر است؛ ولى حجاب‌های دنیایی غالبا مانع مى‌شود كه همه را به خاطر بسپارد و بسیاری از آنها را فراموش می‌کند. مطابق روایاتی که از امامان شیعه روایت شده اعمالی که آثارش پس از مرگ انسان باقی می‌ماند؛ عبارت است از: «بناها و اشيایی كه براى استفاده مردم گذاشته، فرزند صالح، قرآنى كه آن را تلاوت مى‌كند، چاهى كه حفر كرده، درختى كه کاشته، تهيه آب و سنّت حسنه‌اى كه بعد از او باقى مى‌ماند و مورد توجه قرار مى‌گيرد.»[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره انفطار، هشتاد و دومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هشتاد و دومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره نازعات و پیش از سوره انشقاق نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۱: ۷۲.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۳۶۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۸۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۸۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۶: ۲۱۲-۲۱۵.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انفطار»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۷۸۶.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
