آیه ۳ سوره توحید

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۱۶ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۰۶ توسط Roshana (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۳ سوره توحید
مشخصات قرآنی
نام سورهتوحید
تعداد آیات سوره۴
شماره آیه۳
شماره جزء۳۰
شماره حزب۱۲۰
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۳ سوره توحید سومین آیه از صد و دوازدهمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. قرآن در این آیه برای رد عقاید یهودیان، مسیحیان و مشرکان عرب می‌گوید: «نزاده و زاده نشده است.» به گزارش مکارم مفسر شیعی، در برخی روایات اسلامی، معنای تولد در آیه وسیع‌تر است و هرگونه خروج اشیای مادی را از او یا خروج او از اشیای مادی را نفی می‌کنند.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ آیهٔ ۳ از سورهٔ ۱۱۲ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«نه (فرزند) زاده و نه زاده شده است»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«نه فرزند آرد و نه از کسی زاده است‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن در این آیه برای رد عقاید یهودیان، مسیحیان و مشرکان عرب می‌گوید: «نزاده و زاده نشده است.» به گزارش مکارم، در برخی روایات اسلامی، معنای تولد در آیه وسیع‌تر است و هرگونه خروج اشیای مادی را از او یا خروج او از اشیای مادی را نفی می‌کنند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره توحید، صد و دوازدهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، بیست و دومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره ناس و پیش از سوره نجم نازل شد. در مکی و مدنی بودن سوره اختلاف است و به عقیده برخی، یک مرتبه در مکه و یک مرتبه در مدینه نازل شده است.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.