آیه ۳ سوره فلق
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | فلق | ||||
| تعداد آیات سوره | ۵ | ||||
| شماره آیه | ۳ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۲۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳ سوره فلق سومین آیه از صد و سیزدهمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. در سومین آیه سوره، قرآن فرمان می‌دهد که «از شر هر موجود مزاحمی هنگامی که شبانه وارد می‌شود؛ به خداوند پناه ببرید.»
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و از شر شب تاریک چون فروپوشاند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و از شر شب چون در آید»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در سومین آیه سوره، قرآن فرمان می‌دهد که «از شر هر موجود مزاحمی هنگامی که شبانه وارد می‌شود؛ به خداوند پناه ببرید.» به گزارش مکارم، «غاسق» به معنای شدت تاریکی شب است و معنای واژه «وقب» به معنی حفره و گودال است که در اینجا به معنی ورود در گودال به‌کار رفته است و احتمال دارد به معنای نفوذ کردن نیز باشد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره فلق، صد و سیزدهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، بیستمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره فیل و پیش از سوره ناس نازل شد. در مکی و مدنی بودن این سوره اختلاف است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۲: ۳۷۳.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۶۷۸.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۶۰۴.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۶۰۴.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۷: ۴۵۹-۴۶۰.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره فلق»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۱۷.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
