آیه ۳ سوره زلزال
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | زلزال | ||||
تعداد آیات سوره | ۸ | ||||
شماره آیه | ۳ | ||||
شماره جزء | ۳۰ | ||||
شماره حزب | ۱۲۰ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳ سوره زلزال سومین آیه از نود و نهمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. ترسیدن و حیرت انسانها از دیدن آن زلزله سهمگین مطلبی است که در این آیه به آن پرداخته شده است. در متن آیه چنین آمده است که انسان(ها) با حالتی متعجب و هراسناک میگوید: «چه شده است که زمین اینگونه به لرزه درآمده و هرآنچه در داخل خود داشته؛ بیرون ریخته است؟!»
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَقَالَ الْإِنْسَانُ مَا لَهَا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و انسان میگوید: آنرا چه شده است؟»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و انسان گوید آن را چه میشود؟»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که ترسیدن و حیرت انسانها از دیدن آن زلزله سهمگین مطلبی است که در این آیه به آن پرداخته شده است. در متن آیه چنین آمده است که انسان(ها) با حالتی متعجب و هراسناک میگوید: «چه شده است که زمین اینگونه به لرزه درآمده و هرآنچه در داخل خود داشته؛ بیرون ریخته است؟!» به گزارش مکارم، بعضی مفسران، منظور از انسان را در اینجا انسانهای کافر دانستهاند؛ درحالیکه ظاهر آیه دلالت بر معنای گستردهتری دارد و شامل همه انسانها میشود. به اعتقاد وی، این رویداد در «نفخه اولی» است که در پایان جهان رخ خواهد داد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره زلزال، نود و نهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، نود و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره حدید و پیش از سوره نساء نازل شد. این سوره را مدنی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۲: ۲۵۵.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۵۷۹.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۹۹.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۹۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۷: ۲۲۳.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره زلزال»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۹۱۰.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.