بدون تصویر

آیه ۲ سوره مسد

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۱۷ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۵۱ توسط Shahroudi (بحث | مشارکت‌ها) (ابرابزار)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۲ سوره مسد
مشخصات قرآنی
نام سورهمسد
تعداد آیات سوره۵
شماره آیه۲
شماره جزء۳۰
شماره حزب۱۲۰
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۲ سوره مسد دومین آیه از صد و یازدهمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در آیه مورد بحث، به عدم دفع عذاب الهی به وسیله مال و ثروت اشاره شده است و می‌گوید: «هرگز مال و ثروتش به حال او سودی ندارد و عذاب الهی را از او بازنمی‌دارد.»

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 مَا أَغْنَىٰ عَنْهُ مَالُهُ وَمَا كَسَبَ آیهٔ ۲ از سورهٔ ۱۱۱ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«دارائی و آنچه را به دست آورده است سودی بدو نمی‌رساند»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«مالش و دستاوردش به کارش نیامد»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در آیه مورد بحث، به عدم دفع عذاب الهی به وسیله مال و ثروت اشاره شده است و می‌گوید: «هرگز مال و ثروتش به حال او سودی ندارد و عذاب الهی را از او بازنمی‌دارد.» به گزارش مکارم، از این جمله معلوم می‌شود که «ابولهب» مرد ثروتمندی بوده است که از آن اموال برای مخالفت و دشمنی با اسلام استفاده می‌کرده است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مسد، صد و یازدهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و یازدهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره حمد و پیش از سوره تکویر نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.