سوره طارق
طارق | |||||
---|---|---|---|---|---|
دستهبندی | مکی | ||||
اطلاعات آماری | |||||
شمارهٔ نزول | ۳۶ | ||||
جزء | ۳۰ | ||||
شمار آیهها | ۱۷ | ||||
شمار واژهها | ۶۱ | ||||
شمار حرفها | ۲۳۹، ۲۴۵ یا ۲۵۴ | ||||
متن سوره | |||||
|
|
سوره طارق در ترتیب مصحف کنونی هشتاد و ششمین سوره قرآن است و ۱۷ آیه دارد. این سوره پس از سوره بلد و پیش از سوره قمر نازل شده و در ترتیب نزول سی و ششمین سوره است. بنا به سیاق آیاتش از سورههای مکی محسوب میشود. از سورههای مفصل قرآن است و پانزدهمین سورهای است که با سوگند آغاز میشود. هیچ آیه مدنی ندارد و بنابه نظر برخی از مفسران، آیه ۱۷ این سوره منسوخ شده است.
نامگذاری
«طارق» تنها نام مشهور این سوره میباشد که به معنای کوبنده و شکننده است و در اینجا منظور ماه یا ستارگانی است که با نورشان تاریکیها را میشکافند. علت نامگذاری سوره این است که در اولین آیه آن به «طارق» سوگند یاد شده است.[۱]
محتوا وساختار
سوره طارق دارای ۱۷ آیه، ۶۱ کلمه و ۲۳۹، ۲۴۵ یا ۲۵۴ حرف است که مانند بسیاری از سورههای جزء سی، با سوگند شروع میشود و از این جهت پانزدهمین سوره بهشمار میآید. بنابه گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، موضوع محوری سوره طارق، «معاد» است و خداوند با بیان قدرت خود و اشاره گذرا به خلقت انسانها، آنان را نسبت به مسأله «معاد» انذار و هشدار میدهد. برملاشدن اسرار پنهانی انسانها در قیامت، تذکر به عظمت و بزرگی قرآن و دستور به مهلت دادن به کافران، از دیگر موضوعات مطرح شده در سوره طارق میباشد. هیچ کدام از آیات سوره، مدنی نیستند و تنها آیه منسوخ آن به عقیده برخی مفسران، آیه «فَمَهِّلِ الْكَافِرِينَ أَمْهِلْهُمْ رُوَيْدًا» است که با آیه سیف نسخ شده است.[۲]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره طارق، هشتاد و ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، سی و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره بلد و پیش از سوره قمر نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند.[۳]
پانویس
ارجاعات
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگنامه علوم قرآن، ۱: ۲۹۸۳.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگنامه علوم قرآن، ۱: ۲۹۸۳.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگنامه علوم قرآن، ۱: ۲۹۸۳.
منابع
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۹۰). «سوره طارق». فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.