بدون تصویر

آیه ۶ سوره حمد

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۱۲ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۰۰ توسط Shahroudi (بحث | مشارکت‌ها) (+رده:آیه‌های با موضوع دعا، +رده:آیه‌های با موضوع هدایت (هات‌کت))
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۶ سوره حمد
مشخصات قرآنی
نام سورهحمد
تعداد آیات سوره۷
شماره آیه۶
شماره جزء۱
شماره حزب۱
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۶ سوره حمد ششمین آیه از اولین سوره قرآن است. از آیات مکی به‌شمار می‌آید و نسخی برای آن گزارش نشده است. این آیه به هدایت به «صراط مستقیم» که درخواست انسان مؤمن موحد از خداوند است، اشاره دارد.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ آیهٔ ۶ از سورهٔ ۱ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«ما را به راه راست راهنمایی فرما»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«ما را بر راه راست استوار بدار»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه معتقد است که در این آیه انسان مؤمن موحد، هدایت به «صراط مستقیم» را از خداوند درخواست می‌کند. بنابه نظر او، «صراط مستقیم» همان آیین یکتاپرستی و دین حق است، او در ادامه براساس روایات، مصادیق مختلف «صراط مستقیم» را بیان می‌کند که راه پیامبران و کسانی‌که به آنها نعمت داده شده و راه و شناخت امام برخی از این مصادیق هستند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره فاتحه یا حمد پنجمین سوره نازل شده است که پس از سوره مدثر و پیش از سوره تبت نازل شده است. در اینکه این سوره در مکه نازل شده است یا در مدینه، یا در هر دو، اختلاف وجود دارد. برخی منابع بر این باورند که سوره حمد یک مرتبه در مدینه و یک مرتبه در مکه نازل شده است. آنطور که گفته شده، نسخی در این سوره صورت نگرفته است.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.