آیه ۴ سوره مدثر
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | مدثر | ||||
| تعداد آیات سوره | ۵۶ | ||||
| شماره آیه | ۴ | ||||
| شماره جزء | ۲۹ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۵ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۴ سوره مدثر چهارمین آیه از هفتاد و چهارمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. دومین دستور به پیامبر اسلام در این آیه پاکیزگی از آلودگی‌هاست. به گزارش مکارم، تعبیر «ثیاب» در اینجا ممکن است کنایه از عمل انسان باشد و برخی گفته‌اند مراد از آن قلب و روح اوست.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و لباس‌هایت را پاکیزه بدار»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و دامنت را پاکیزه بدار»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه به پیامبر اسلام دستور به تطهیر و پاکیزه داشتن لباس داده شده است. به گزارش او، تفاسیر مختلفی برای این آیه گفته شده از جمله اینکه احتمال دارد منظور از ثیاب (لباس) عمل یا قلب یا همسران انسان باشد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مدثر، هفتاد و چهارمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره مزمل و پیش از سوره حمد نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره مدثر، یک آیه منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۶۹۸.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۱۲۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۷۵.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۷۵.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۵: ۲۱۲–۲۱۳.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مدثر»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۶۵.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
