آیه ۱۱ سوره منافقون
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | منافقون | ||||
تعداد آیات سوره | ۱۱ | ||||
شماره آیه | ۱۱ | ||||
شماره جزء | ۲۸ | ||||
شماره حزب | ۱۱۱ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۱ سوره منافقون یازدهمین آیه از شصت و سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. در آخرین آیه سوره، قرآن با قاطعیت چنین میگوید: «خداوند هرگز مرگ کسی را که اجلش فرارسیده، به تأخیر نمیاندازد و او به همه اعمال انسانها آگاه و خبیر است.»
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَلَنْ يُؤَخِّرَ اللَّهُ نَفْسًا إِذَا جَاءَ أَجَلُهَا ۚ وَاللَّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و خداوند هرگز (مرگ) کسی را چون اجلش فرا رسد به تأخیر نمیاندازد و خداوند به آنچه میکنید آگاه است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و خداوند هرگز کسی را چون اجلش فرا رسد، بازپس ندارد، و خداوند به آنچه میکنید آگاه است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: در آخرین آیه سوره به این نکته تأکید میشود که هرگاه اجل کسی فرابرسد، ساعتی در آن تأخیر نمیشود، قبض روح میگردد و مهلتی به او داده نمیشود. لذا انسانها باید در انجام اعمال خود این نکته را مدنظر داشته باشند. از سوی دیگر آیه به آگاه و خبیر بودن خداوند نسبت به اعمال آنها اشاره دارد و این مطلب را یادآوری میکند که همه اعمال برای پاداش و کیفر ثبت و ضبط و در قیامت در برابر آنها به انسانها جزا داده میشود. به گفته مکارم، نظیر مفهوم این آیه در آیه ۳۴ سوره اعراف نیز بیان شده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره منافقون، شصت و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره حج و پیش از سوره مجادله نازل شد. این سوره را مدنی دانستهاند. در سوره منافقون، یک آیه ناسخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۵۴۹.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۴۸۸.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۵۵.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۵۵.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۴: ۱۷۴-۱۷۵.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره منافقون»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۹۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.