بدون تصویر

آیه ۱۱ سوره منافقون

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۱۱ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۳:۱۱ توسط Shahroudi (بحث | مشارکت‌ها) (ابرابزار)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۱۱ سوره منافقون
مشخصات قرآنی
نام سورهمنافقون
تعداد آیات سوره۱۱
شماره آیه۱۱
شماره جزء۲۸
شماره حزب۱۱۱
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۱۱ سوره منافقون یازدهمین آیه از شصت و سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. در آخرین آیه سوره، قرآن با قاطعیت چنین می‌گوید: «خداوند هرگز مرگ کسی را که اجلش فرارسیده، به تأخیر نمی‌اندازد و او به همه اعمال انسان‌ها آگاه و خبیر است.»

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَلَنْ يُؤَخِّرَ اللَّهُ نَفْسًا إِذَا جَاءَ أَجَلُهَا ۚ وَاللَّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ آیهٔ ۱۱ از سورهٔ ۶۳ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و خداوند هرگز (مرگ) کسی را چون اجلش فرا رسد به تأخیر نمی‌اندازد و خداوند به آن‌چه می‌کنید آگاه است»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و خداوند هرگز کسی را چون اجلش فرا رسد، بازپس ندارد، و خداوند به آنچه می‌کنید آگاه است‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: در آخرین آیه سوره به این نکته تأکید می‌شود که هرگاه اجل کسی فرابرسد، ساعتی در آن تأخیر نمی‌شود، قبض روح می‌گردد و مهلتی به او داده نمی‌شود؛ لذا انسان‌ها باید در انجام اعمال خود این نکته را مدنظر داشته باشند. از سوی دیگر آیه به آگاه و خبیر بودن خداوند نسبت به اعمال آنها اشاره دارد و این مطلب را یادآوری می‌کند که همه اعمال برای پاداش و کیفر ثبت و ضبط و در قیامت در برابر آنها به انسان‌ها جزا داده می‌شود. به گفته مکارم، نظیر مفهوم این آیه در آیه ۳۴ سوره اعراف نیز بیان شده است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره منافقون، شصت و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره حج و پیش از سوره مجادله نازل شد. این سوره را مدنی دانسته‌اند. در سوره منافقون، یک آیه ناسخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.