سوره شمس

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۱۵ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۳۹ توسط Roshana (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات سوره|تصویر = Ash-Shams.svg|نام = شمس |جزء = ۳۰|آیه = ۱۵|محل نزول = مکه|شماره نزول = ۲۶|کلمه = ۵۴|حرف = ۲۴۰ یا ۲۵۳}}'''سوره شمس''' نود و یکمین سوره قرآن که دارای ۱۵ آیه، ۵۴ کلمه و ۲۴۰، ۲۴۷ یا ۲۵۳ حرف است. این سوره مکی از نظر ترتیب نزو...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سورهٔ قرآن
شمس
دسته‌بندیمکی
اطلاعات آماری
شمارهٔ نزول۲۶
جزء۳۰
شمار آیه‌ها۱۵
شمار واژه‌ها۵۴
شمار حرف‌ها۲۴۰ یا ۲۵۳
متن سوره
متن سوره با خط عثمانی
بلد
لیل

سوره شمس نود و یکمین سوره قرآن که دارای ۱۵ آیه، ۵۴ کلمه و ۲۴۰، ۲۴۷ یا ۲۵۳ حرف است. این سوره مکی از نظر ترتیب نزول سوره‌ها، بیست و ششمین سوره قرآن محسوب می‌شود که بنابه نقل مشهور، نزول آن پیش از سوره بروج و پس از سوره قدر بوده است. هرچند در ترتیب مصحف کنونی در میان سوره‌های بلد و لیل قرار دارد. هجدهمین سوره قرآن است که با سوگند آغاز می‌شود و هیچ نسخی در آیاتش ندارد.[۱]

نام‌گذاری

فرهنگ‌نامه علوم قرآن چهار نام را برای این سوره گزارش می‌کند که «شمس» نام مشهور سوره و از نخستین آیه آن برگرفته شده‌ است.[۲] «ناقه»، «ناقه صالح» و «صالح» سه نام دیگر سوره هستند که اشاره دارند به آیات ۱۳ و ۱۴. در این آیات به داستان ناقه صالح و چگونگی کشتن آن ناقه توسط قوم ثمود و بیان سرانجام شوم آنها پرداخته شده است. لذا این سوره به این اسامی نیز شهرت دارد.[۳]

شأن و محل نزول

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، «سوره شمس» از سوره مکی قرآن به شمار می‌آید که زمان نزول آن پیش از هجرت پیامبر اسلام و در شهر مکه بوده است. لذا هیچ کدام از آیاتش مدنی نیستند. از نظر ترتیب نزول نیز بیست و ششمین سوره‌ قرآن است که زمان نزول آن پیش از سوره بروج و پس از سوره قدر بوده است.[۴]

محتوا و ساختار

تعداد آیات این سوره، پانزده در نزد کوفیان، بصریان، شامیان و حجازیان مدنی و ۱۶ آیه در نزد حجازیان مکی است که ۵۴ کلمه و ۲۴۰، ۲۴۷ یا ۲۵۳ حرف دارد. پیام سوره «فلاح» انسان‌ها به واسطه «تزکیه نفس» است. از این روست اگر انسان بخواهد رستگار گردد؛ باید باطن خود را از اخلاق رذیله پاک و تزکیه نماید و به انجام اعمال صالح بپردازد. در این راه اگر انسانی به دوری از زشتی‌ها مبادرت نورزد و تقوا پیشه نکند؛ به سرانجامی دردناک و عاقبتی شوم گرفتار می‌شود. همچون قوم ثمود که با تکذیب پیامبرشان «صالح» و کشتن ناقه او به وسیله عذاب الهی نابود و هلاک گردیدند. قرآن با بیان این داستان در حقیقت اهل مکه و کفار و مشرکان آن سرزمین را توبیخ و تهدید می‌کند. مطالب و موضوعات مهم دیگر سوره عبارتند از: یازده سوگند به پدیده‌هایی که در جهان هستی دارای ارزش و عظمت هستند، اشاره به نفس انسان و آمادگی آن برای رسیدن به کمال، تأکید بر اهمیت خود سازی و تزکیه نفس.[۵]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۹۰). «اسامی سوره شمس». فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۹۰). «سوره شمس». فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.