بدون تصویر

آیه ۱ سوره تکاثر

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۱ سوره تکاثر
مشخصات قرآنی
نام سورهتکاثر
تعداد آیات سوره۸
شماره آیه۱
شماره جزء۳۰
شماره حزب۱۲۰
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۱ سوره تکاثر یکمین آیه از صد و دومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در نخستین آیه سوره، قرآن با لحنی سرزنش‌آمیز می‌گوید: «فخر فروشی بر یکدیگر شما را از خدا غافل و به خود مشغول کرده است.»

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ أَلْهَاكُمُ التَّكَاثُرُ آیهٔ ۱ از سورهٔ ۱۰۲ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«به نام خداوند بخشندة مهربان، افزون‌طلبی شما را غافل ساخت»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«به نام خداوند بخشنده مهربان، فزون‌طلبی شما را بازی داد»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که نخستین آیه سوره، قرآن با لحنی سرزنش‌آمیز می‌گوید: «فخر فروشی بر یکدیگر شما را از خدا غافل و به خود مشغول کرده است.» عبارت «الهاکم» از (ماده لهو) به معنای سرگرم شدن به کارهای کوچک و «تکاثر» (از ماده کثرت) به معنی تفاخر و فخرفروشی بر یکدیگر گفته شده که در بعضی روایات برای ثروت اندوزی نیز استعمال شده است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره تکاثر، صد و دومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شانزدهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره کوثر و پیش از سوره ماعون نازل شد. در مکی و مدنی بودن سوره اختلاف نظر است.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.