بدون تصویر

آیه ۲ سوره کوثر

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۲ سوره کوثر
مشخصات قرآنی
نام سورهکوثر
تعداد آیات سوره۳
شماره آیه۲
شماره جزء۳۰
شماره حزب۱۲۰
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۲ سوره کوثر دومین آیه از صد و هشتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در آیه مورد بحث، برای شکر از نعمت اعطای «کوثر» به پیامبر اسلام از او خواسته می‌شود: «برای پروردگارت نماز بخوان و قربانی کن.»

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَرْ آیهٔ ۲ از سورهٔ ۱۰۸ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«پس برای پروردگارت نماز بگذار و قربانی کن»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«پس برای پروردگارت نماز بگزار و قربانی کن‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در آیه مورد بحث، برای شکر از نعمت اعطای «کوثر» به پیامبر اسلام به او گفته می‌شود: «برای پروردگارت نماز بخوان و قربانی کن.» به گزارش او، بخشنده نعمت خدواند است و عبادت چه به شکل نماز و چه به صورت قربانی باشد؛ فقط برای او باید انجام شود و سفارش به انجام این عبادت‌ها نیز در برابر اعمال مشرکان است که برای بتهای خود سجده و قربانی می‌کردند. بعضی از مفسران، منظور از نماز در آیه را نماز عید قربان و قربانی کردن در آن روز گفته‌اند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره کوثر، صد و هشتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پانزدهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره عادیات و پیش از سوره تکاثر نازل شد. در خصوص مکی یا مدنی بودن این صورت اختلاف نظر وجود دارد.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.