آیه ۲۰ سوره عبس
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | عبس | ||||
| تعداد آیات سوره | ۴۲ | ||||
| شماره آیه | ۲۰ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۷ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۰ سوره عبس بیستمین آیه از هشتادمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در آیه مورد بحث با عبارت کوتاه «ثُمَّ السَّبِیلَ یَسَّرَهُ» تکامل جنین در شکم مادر و راه انتقال او به دنیا یادآوری می‌شود که خداوند آن را بر انسان آسان گردانیده است. و نکته دیگر آیه اینکه: خداوند پس از ولادت نیز او را یاری کرده است. در زمان رشد جسمی انسان در کودکی و سپس در دوران بزرگسالی‌اش و همچنین در رشد معنوی او در مسیر هدایت و تقوا، اوست که همه این مراحل را برای انسان سهل و آسان ساخته است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
ثُمَّ السَّبِيلَ يَسَّرَهُ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«سپس راه را برای او آسان گرداند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«سپس راه را بر او آسان داشته است»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، در آیه مورد بحث با عبارت کوتاه «ثُمَّ السَّبِیلَ یَسَّرَهُ» تکامل جنین در شکم مادر و راه انتقال او به دنیا یادآوری می‌شود که خداوند آن را بر انسان آسان گردانیده است. و نکته دیگر آیه اینکه: خداوند پس از ولادت نیز او را یاری کرده است. در زمان رشد جسمی انسان در کودکی و سپس در دوران بزرگسالی‌اش و همچنین در رشد معنوی او در مسیر هدایت و تقوا، اوست که همه این مراحل را برای انسان سهل و آسان ساخته است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره عبس، هشتادمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، بیست و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره نجم و پیش از سوره قدر نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره عبس، یک آیه (آیه ۱۲) منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۱: ۵۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۳۳۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۸۵.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۸۵.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۶: ۱۳۸–۱۳۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره عبس»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۹۹۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
