آیه ۵ سوره حاقه
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | حاقه | ||||
| تعداد آیات سوره | ۵۲ | ||||
| شماره آیه | ۵ | ||||
| شماره جزء | ۲۹ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۴ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۵ سوره حاقه پنجمین آیه از شصت و نهمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در ادامه آیه قبل، به فرود آمدن عذاب (صاعقه) بر قوم ثمود اشاره شده است که آنها در برابر سخنان پیامبرشان «صالح» با غرور و تمسخر می‌گفتند: «اگر راست می‌گویی آن عذابی را که به ما وعده می‌دهی؛ فرود آور.» خداوند نیز برای آنان صاعقه‌ای ویران‌گر فرستاد که در چند لحظه همه آنان را با خانه‌های مستحکمشان نابود ساخت.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهْلِكُوا بِالطَّاغِيَةِ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«پس امّا ثمود به (وسیلة) فریادی مرگبار نابود شدند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و اما ثمود، بر اثر طغیان خود به نابودی کشیده شدند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در ادامه آیه قبل، به فرود آمدن عذاب (صاعقه) بر قوم ثمود اشاره شده است که آنها در برابر سخنان پیامبرشان «صالح» با غرور و تمسخر می‌گفتند: «اگر راست می‌گویی آن عذابی را که به ما وعده می‌دهی؛ فرود آور.» خداوند نیز برای آنان صاعقه‌ای ویران‌گر فرستاد که در چند لحظه همه آنان را با خانه‌های مستحکمشان نابود ساخت. به گزارش مکارم، عامل نابودی قوم ثمود با تعبیر «طاغیه» به معنی سرکش آمده که این عذاب سرکش و طغیان‌گر در سوره‌های دیگر قرآن با عناوین دیگری بیان شده است. در آیه ۷۸ سوره اعراف با واژه «رجفه» (زلزله)، در آیه ۱۳ فصلت با عنوان «صاعقه» و در آیه ۶۷ هود با عبارت «صیحه» آمده است که به اعتقاد او، همه این تعابیر به یک حقیقت برمی‌گردند. چراکه صاعقه همیشه با صدای عظیمی همراه است و لرزه بر نقطه‌ای که فرود می‌آید؛ وارد می‌کند و عذابی سرکش و طغیان‌گر است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره حاقه، شصت و نهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و هشتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره ملک و پیش از سوره معارج نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۶۲۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۶۵۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۶۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۶۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۴: ۴۳۷–۴۳۸.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره حاقه»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۸۶۶.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
