سوره یونس
یونس | |||||
---|---|---|---|---|---|
دستهبندی | مکی | ||||
اطلاعات آماری | |||||
شمارهٔ نزول | ۵۱ | ||||
جزء | ۱۱ | ||||
شمار آیهها | ۱۰۹ | ||||
شمار واژهها | ۱۸۳۲ یا ۱۸۴۴ | ||||
شمار حرفها | ۷۵۶۷ یا ۷۰۶۵ | ||||
متن سوره | |||||
|
|
سوره یونس دهمین سوره قرآن که دارای ۱۰۹ آیه، ۱۸۳۲ یا ۱۸۴۴ کلمه و ۷۵۶۷ یا ۷۰۶۵ حرف است. این سوره مکی از نظر ترتیب نزول سورهها، پنجاه و یکمین سوره قرآن محسوب میشود که بنابه نقل مشهورتر، نزول آن پیش از سوره هود و پس از سوره اسراء بوده است. هرچند در ترتیب مصحف کنونی درمیان سورههای توبه و هود قرار دارد. سوره یونس از سورههای مقطعات قرآن است که درباره آیات منسوخ آن از ۵ تا ۸ آیه گزارش شده است.[۱]
نام
فرهنگنامه علوم قرآن تنها نام «یونس» را برای این سوره گزارش میکند که پنج بار در کل سوره تکرار شده است. دلیل این نامگذاری به جهت اشاره به نام «یونس» از پیامبران خداوند در سوره و همچنین بیان داستان قوم او و برداشته شدن عذاب از آنان است.[۲]
محتوا
سوره یونس دهمین سوره قرآن که دارای ۱۰۹ آیه، ۱۸۳۲ یا ۱۸۴۴ کلمه و ۷۵۶۷ یا ۷۰۶۵ حرف است. این سوره مکی از نظر ترتیب نزول سورهها، پنجاه و یکمین سوره قرآن محسوب میشود که بنابه نقل مشهورتر، نزول آن پیش از سوره هود و پس از سوره اسراء بوده است. هرچند در ترتیب مصحف کنونی درمیان سورههای توبه و هود قرار دارد. سوره یونس اگرچه در شمار سورههای مکی آمده؛ اما آیات ۴۰ و ۹۴ تا ۹۶ آن در مدینه نازل شده است. سوره یونس با حروف مقطعه «الر» آغاز میشود و از این جهت چهارمین سوره بهشمار میآید. هدف اصلی سوره تأکید مردم به التزام به توحید است که در آیات آن با روش بشارت و انذار صورت گرفته است. همچنین این سوره سخنان مشرکان مبنی بر انکار مسئله وحی و سحر خواندن قرآن را رد کرده و قرآن را کتابی آسمانی و نازل شده از جانب الله معرفی میکند. به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سایر مباحث مطرح شده در سوره عبارتند از: خداشناسی و ادله اثبات خدا، بیان داستان پیامبرانی چون نوح و موسی و سرگذشت قوم بنی اسرائیل، سنتها و قوانین الهی در جامعه و بیان آیات تکوینی خدا و اسرار آفرینش.[۳]
پانویس
ارجاعات
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگنامه علوم قرآن، ۱: ۳۱۸۲.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگنامه علوم قرآن، ۱: ۳۱۸۲.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگنامه علوم قرآن، ۱: ۳۱۸۲.
منابع
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۹۰). «سوره یونس». فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.