بدون تصویر

آیه ۱۲ سوره تغابن

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۱۲ سوره تغابن
مشخصات قرآنی
نام سورهتغابن
تعداد آیات سوره۱۸
شماره آیه۱۲
شماره جزء۲۸
شماره حزب۱۱۱
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۱۲ سوره تغابن دوازدهمین آیه از شصت و چهارمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. موضوع آیه فرمان به اطاعت کردن از الله و رسول اوست. همچنین بنابه متن آیه، پیامبر تنها وظیفه تبلیغ را بر عهده دارد.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَأَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ ۚ فَإِنْ تَوَلَّيْتُمْ فَإِنَّمَا عَلَىٰ رَسُولِنَا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ آیهٔ ۱۲ از سورهٔ ۶۴ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«از خدا و پیغمبر اطاعت کنید و اگر رویگردان شوید بر فرستادة جز رساندن پیام آشکار و روشن نیست»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و از خداوند اطاعت کنید، و از پیامبر [هم‌] اطاعت کنید، و اگر روی برتابید [بدانید که‌] بر پیامبر ما فقط پیام رسانی آشکار است‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند پس از بیان مسئله مبدأ و معاد در آیات ابتدایی سوره، به مسلمانان دستور می‌دهد خدا و پیامبرش را اطاعت کنند. به گفته او، اطاعت از رسول شعبه‌ای از اطاعت خداست و تکرار «اطیعوا» نشانه آن است که این دو در عرض هم نیستند؛ بلکه اطاعت از خدا در اصول و قوانین شرع است و اطاعت از پیامبر در حوزه مسائل اجرایی و تفسیرهاست. در انتهای آیه نیز گفته می‌شود: «در صورتیکه از پیامبر اطاعت نشود، او مأمور به اجبار مردم نیست؛ بلکه وظیفه رسول خدا تنها ابلاغ آشکار است.»[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره تغابن، شصت و چهارمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و هشتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره تحریم و پیش از سوره صف نازل شد. از مجموع آیات این سوره، پنج آیه (آیات ۱۴ تا ۱۸) از آن را مکی و الباقی را مدنی دانسته‌اند. در سوره تغابن، یک آیه ناسخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.