بدون تصویر

آیه ۱۵ سوره بلد

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۱۵ سوره بلد
مشخصات قرآنی
نام سورهبلد
تعداد آیات سوره۲۰
شماره آیه۱۵
شماره جزء۳۰
شماره حزب۱۱۹
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۱۵ سوره بلد پانزدهمین آیه از نودمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. رسیدگی به یتیمان خویشاوند سومین امری است که در این آیه به آن تأکیده شده است. به عقیده مکارم مفسر شیعی، قرآن با بیان این نکات در حقیقت از مسلمانان می‌خواهد که با رعایت این حقوق از سوء استفاده‌هایی که در گذشته در این مورد می‌شده و در جامعه رواج داشته است؛ جلوگیری کنند.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 يَتِيمًا ذَا مَقْرَبَةٍ آیهٔ ۱۵ از سورهٔ ۹۰ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«به یتیمی خویشاوند»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«در حق یتیمی خویشاوند»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که رسیدگی به یتیمان خویشاوند سومین امری است که در این آیه به آن تأکیده شده است. به عقیده مکارم، قرآن با بیان این نکات در حقیقت از مسلمانان می‌خواهد که با رعایت این حقوق از سوء استفاده‌هایی که در گذشته در این مورد می‌شده و در جامعه رواج داشته است؛ جلوگیری کنند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره بلد، نودمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، سی و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره ق و پیش از سوره طارق نازل شد. در مکی و مدنی بودن این سوره، اختلاف نظر وجود دارد.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.