بدون تصویر

آیه ۳۳ سوره قیامت

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۳۳ سوره قیامت
مشخصات قرآنی
نام سورهقیامت
تعداد آیات سوره۴۰
شماره آیه۳۳
شماره جزء۲۹
شماره حزب۱۱۶
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۳۳ سوره قیامت سی و سومین آیه از هفتاد و پنجمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به نحوه برخورد انسان منکر معاد اشاره شده که علاوه بر پشت کردن و تکذیب آیات الهی، متکبرانه و با غرور به سوی خانواده خویش می‌رود تا آنچه را که در بیرون اتفاق افتاده برای آنان بازگو کند.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰ أَهْلِهِ يَتَمَطَّىٰ آیهٔ ۳۳ از سورهٔ ۷۵ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«سپس متکبرانه به نزد خانواده‌اش رفت»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«سپس تبخترکنان به سوی خانواده‌اش رفت‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که منکران معاد پس از تکذیب پیامبر و آیات الهی با بی‌اعتنایی و با غرور و تکبر به نزد خانواده خود می‌روند تا آنچه را که در خارج خانه رخ داده، برایشان بازگویند. فعل «یتمطی» از ماده «مطط» به معنای پشت کردن است و در اینجا به پشت کردن از روی بی‌اعتنایی و تکبر اشاره دارد. به گزارش مکارم، این آیه، نظیر آیه ۳۱ سوره مطففین است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره قیامه، هفتاد و پنجمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، سی و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره قارعه و پیش از سوره همزه نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره قیامه، یک آیه (آیه ۶) منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.