بدون تصویر

آیه ۶ سوره فجر

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۶ سوره فجر
مشخصات قرآنی
نام سورهفجر
تعداد آیات سوره۳۰
شماره آیه۶
شماره جزء۳۰
شماره حزب۱۱۹
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۶ سوره فجر ششمین آیه از هشتاد و نهمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در ادامه آیات پیشین، در این آیه با خطاب به پیامبر اسلام به سرگذشت یکی از اقوام گذشته که در زمین فساد کردند؛ اشاره شده است. براساس قول مشهورتر، گروه مورد اشاره «قوم عاد» بودند که در زمان «هود» پیامبر و حدود هفتصد سال قبل از میلاد «عیسی» زندگی می‌کردند. بنابه نظر مفسران، در حقیقت آیه با بیان سرنوشت دردناک گذشتگان طغیان‌گر و ستم‌کار به مشرکان هشدار می‌دهد که دست از نافرمانی و ظلم و ستم بردارند.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ آیهٔ ۶ از سورهٔ ۸۹ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«آیا ندانسته‌ای که پروردگارت چگونه با قوم عاد رفتار کرد؟»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«آیا نیندیشیده‌ای که پروردگارت در حق [قوم و سرزمین‌] عاد چگونه عمل کرد؟»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه با خطاب به پیامبر اسلام به سرگذشت یکی از اقوام گذشته که در زمین فساد کردند؛ اشاره شده است. براساس قول مشهورتر، گروه مورد اشاره «قوم عاد» بودند که در زمان «هود» پیامبر و حدود هفتصد سال قبل از میلاد «عیسی» زندگی می‌کردند. این قوم که ساکن سرزمین «احقاف» یا «یمن» بودند؛ با وجود داشتن قدرت و امکانات فراوان به ظلم و سرکشی پرداختند و سرانجام با عذاب الهی نابود شدند. به عقیده او و برخی مفسران، در حقیقت آیه با بیان سرنوشت دردناک گذشتگان طغیان‌گر و ستم‌کار به مشرکان هشدار می‌دهد که دست از نافرمانی و ظلم و ستم بردارند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره فجر، هشتاد و نهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، دهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره لیل و پیش از سوره ضحی نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.