سوره قیامت

از اسلامیکال
(تغییرمسیر از سوره قیامه)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سورهٔ قرآن
قیامت
دسته‌بندیمکی
اطلاعات آماری
شمارهٔ نزول۳۱
جزء۲۹
شمار آیه‌ها۴۰
شمار واژه‌ها۱۶۴
شمار حرف‌ها۶۵۲
متن سوره
متن سوره با خط عثمانی
مدثر
انسان

سوره قیامت هفتاد و پنجمین سوره قرآن بر اساس ترتیب کنونی مصحف است. «قیامت» نام مشهور سوره است که تمامی منابع از آن نام برده‌اند. در گزارش ترتیب نزول سوره‌ها، سی و یکمین سوره قرآن است که پیش از سوره همزه و پس از سوره قارعه در مکه و قبل از هجرت محمد بر او نازل شده است. تعداد آیات سوره در نزد کوفیان ۴۰ آیه و نزد سایرین ۳۹ آیه است و ۱۶۴ یا ۱۹۹ کلمه و ۶۵۲ یا ۶۷۵ حرف دارد. از سوره‌های مفصل قرآن و از نوع طوال آن به‌شمار می‌آید و آیه ۱۶ این سوره با آیه ۶ سوره اعلی نسخ شده است.[۱]

نام‌گذاری

«قیامت» نامی است که بر رستاخیز عمومی (معاد) اطلاق می‌شود و اشاره به روزی است که همه انسان‌ها از قبر برخاسته و پس از دادرسی در دادگاه الهی به سرنوشت ابدی خود (بهشت یا دوزخ) رهسپار می‌شوند. نخستین آیه این سوره با سوگند به قیامت آغاز شده و نام سوره نیز از همین آیه برگرفته شده است.[۲]

محتوا و ساختار

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، «سوره قیامت» هفتاد و پنجمین سوره قرآن در ترتیب مصحف کنونی و سی و یکمین سوره از نظر ترتیب نزول است که پیش از «سوره همزه» و پس از «سوره قارعه» نازل شده است. این سوره از نظر کمیت از سوره‌های مفصل و از نوع طوال آن و در حدود بخشی از یک حزب قرآن است. بنابه نقل مشهور، از سوره‌های مکی قرآن است که هیچ آیه مدنی ندارد. محور و موضوع اصلی سوره، مسئله قیامت است که ابتدا از وقوع آن و سپس درباره چند نشانه از آن روز سخن به میان آمده است. همچنین قرآن در ادامه به بیان اجمالی از سرگذشت انسان و توصیف وضعیتش در آن هنگامه خبر می‌دهد که اولین گام به سوی آخرت با مرگ است و در مرحله بعد با تذکر و یادآوری قدرت خداوند برخلقت نخستین عالم این نکته اثبات می‌شود که او قادری است که بر آفرینش بار دوم نیز تواناست. دیگر موضوعات مطرح شده در سوره عبارتند از: بیان حوادث پایان این جهان، شرح حال بدکاران و نیکوکاران در قیامت، لحظات مرگ، هدف از آفرینش و رابطه آن با معاد و زنده شدن مردگان در قیامت.[۳]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۹۰). «سوره قیامت». فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.