سوره قیامت
قیامت | |||||
---|---|---|---|---|---|
دستهبندی | مکی | ||||
اطلاعات آماری | |||||
شمارهٔ نزول | ۳۱ | ||||
جزء | ۲۹ | ||||
شمار آیهها | ۴۰ | ||||
شمار واژهها | ۱۶۴ | ||||
شمار حرفها | ۶۵۲ | ||||
متن سوره | |||||
|
|
سوره قیامت هفتاد و پنجمین سوره قرآن بر اساس ترتیب کنونی مصحف است. «قیامت» نام مشهور سوره است که تمامی منابع از آن نام بردهاند. در گزارش ترتیب نزول سورهها، سی و یکمین سوره قرآن است که پیش از سوره همزه و پس از سوره قارعه در مکه و قبل از هجرت محمد بر او نازل شده است. تعداد آیات سوره در نزد کوفیان ۴۰ آیه و نزد سایرین ۳۹ آیه است و ۱۶۴ یا ۱۹۹ کلمه و ۶۵۲ یا ۶۷۵ حرف دارد. از سورههای مفصل قرآن و از نوع طوال آن بهشمار میآید و آیه ۱۶ این سوره با آیه ۶ سوره اعلی نسخ شده است.[۱]
نامگذاری
«قیامت» نامی است که بر رستاخیز عمومی (معاد) اطلاق میشود و اشاره به روزی است که همه انسانها از قبر برخاسته و پس از دادرسی در دادگاه الهی به سرنوشت ابدی خود (بهشت یا دوزخ) رهسپار میشوند. نخستین آیه این سوره با سوگند به قیامت آغاز شده و نام سوره نیز از همین آیه برگرفته شده است.[۲]
محتوا و ساختار
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، «سوره قیامت» هفتاد و پنجمین سوره قرآن در ترتیب مصحف کنونی و سی و یکمین سوره از نظر ترتیب نزول است که پیش از «سوره همزه» و پس از «سوره قارعه» نازل شده است. این سوره از نظر کمیت از سورههای مفصل و از نوع طوال آن و در حدود بخشی از یک حزب قرآن است. بنابه نقل مشهور، از سورههای مکی قرآن است که هیچ آیه مدنی ندارد. محور و موضوع اصلی سوره، مسئله قیامت است که ابتدا از وقوع آن و سپس درباره چند نشانه از آن روز سخن به میان آمده است. همچنین قرآن در ادامه به بیان اجمالی از سرگذشت انسان و توصیف وضعیتش در آن هنگامه خبر میدهد که اولین گام به سوی آخرت با مرگ است و در مرحله بعد با تذکر و یادآوری قدرت خداوند برخلقت نخستین عالم این نکته اثبات میشود که او قادری است که بر آفرینش بار دوم نیز تواناست. دیگر موضوعات مطرح شده در سوره عبارتند از: بیان حوادث پایان این جهان، شرح حال بدکاران و نیکوکاران در قیامت، لحظات مرگ، هدف از آفرینش و رابطه آن با معاد و زنده شدن مردگان در قیامت.[۳]
پانویس
ارجاعات
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگنامه علوم قرآن، ۱: ۲۶۹۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگنامه علوم قرآن، ۱: ۲۶۹۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگنامه علوم قرآن، ۱: ۲۶۹۴.
منابع
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۹۰). «سوره قیامت». فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.