محکم و متشابه: تفاوت میان نسخهها
جز (←لید: ...) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
بحث آیات '''محکم و متشابه''' از ابتدای نزول قرآن مورد توجه | {{قرآن۲}}بحث آیات '''محکم و متشابه''' از ابتدای نزول [[قرآن]] مورد توجه [[مفسران]] بوده، چرا که خود قرآن از آن در [[آیه ۷ سوره آلعمران]] یاد کرده است: {{متن قرآن|هُوَ الَّذِی أَنزَلَ عَلَیْکَ الْکِتَابَ مِنْهُ ءَایَاتٌ محّْکَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْکِتَابِ وَ أُخَرُ مُتَشَابِهَات…|ترجمه=قسمتی از آن، آیات محکم است که اساس این کتاب بوده و قسمتی دیگر متشابه|سوره=۲|آیه=۷|تزئینی=بله}}.{{پنک|فاکر میبدی|۱۳۸۷|ص=۸۰}} محکم از «حکم، أحکم» به معنای «أتقن» است که اسم مفعول باب افعال بوده و به معنای متقن و ممنوع از فساد و اخلال است. متشابه نیز از ریشه «شبه» به معنی «مثل» است که اسم فاعل باب تفاعل است و به معنای چیزی است که شباهت به دیگری دارد.{{پنک|فاکر میبدی|۱۳۸۷|ص=۸۲}} | ||
== در احادیث شیعه == | == در احادیث شیعه == | ||
اصل وجود محکم و متشابه در قرآن، روایتی از [[جعفر صادق]] به نقل از [[پیامبر اسلام]] چنین آمده است: «مَنْ عَمِلَ بِالْمَقَایِیسِ فَقَدْ هَلَکَ وَ أَهْلَکَ وَ مَنْ أَفْتَی النَّاسَ بِغَیْرِ عِلْمٍ وَ هُوَ لَا یَعْلَمُ النَّاسِخَ مِنَ الْمَنْسُوخِ وَ الْمُحْکَمَ مِنَ الْمُتَشَابِهِ فَقَدْ هَلَکَ وَ أَهْلَکَ» «هرکس به [[قیاس]] عمل کند هم خود را هلاک کرده و هم دیگران را و کسی که بدون علم [[فتوا]] دهد، [یعنی] [[ناسخ و منسوخ|ناسخ را از منسوخ]] و محکم را از متشابه تشخیص نمیدهد، خود و دیگران را هلاک میکند.»{{پنک|فاکر میبدی|۱۳۸۷|ص=۸۴}} | |||
== ارجاعات == | == پانویس == | ||
=== ارجاعات === | |||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
== منابع == | === منابع === | ||
{{آغاز منابع}} | {{آغاز منابع}} | ||
* {{یادکرد ژورنال | ژورنال = نشریه تحقیقات علوم قرآن و حدیث | عنوان = هستی و چیستی محکم و متشابه | نام = محمد | نام خانوادگی = فاکر میبدی| تاریخ = 1387 | شماره = 9}} | * {{یادکرد ژورنال | ژورنال = نشریه تحقیقات علوم قرآن و حدیث | عنوان = هستی و چیستی محکم و متشابه | نام = محمد | نام خانوادگی = فاکر میبدی| تاریخ = 1387 | شماره = 9}} | ||
خط ۱۳: | خط ۱۴: | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=بله|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای قرآن]] | [[رده:آیههای قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۴۲
قرآن |
---|
بحث آیات محکم و متشابه از ابتدای نزول قرآن مورد توجه مفسران بوده، چرا که خود قرآن از آن در آیه ۷ سوره آلعمران یاد کرده است: هُوَ الَّذِی أَنزَلَ عَلَیْکَ الْکِتَابَ مِنْهُ ءَایَاتٌ محّْکَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْکِتَابِ وَ أُخَرُ مُتَشَابِهَات… (ترجمه: قسمتی از آن، آیات محکم است که اساس این کتاب بوده و قسمتی دیگر متشابه).[۱] محکم از «حکم، أحکم» به معنای «أتقن» است که اسم مفعول باب افعال بوده و به معنای متقن و ممنوع از فساد و اخلال است. متشابه نیز از ریشه «شبه» به معنی «مثل» است که اسم فاعل باب تفاعل است و به معنای چیزی است که شباهت به دیگری دارد.[۲]
در احادیث شیعه
اصل وجود محکم و متشابه در قرآن، روایتی از جعفر صادق به نقل از پیامبر اسلام چنین آمده است: «مَنْ عَمِلَ بِالْمَقَایِیسِ فَقَدْ هَلَکَ وَ أَهْلَکَ وَ مَنْ أَفْتَی النَّاسَ بِغَیْرِ عِلْمٍ وَ هُوَ لَا یَعْلَمُ النَّاسِخَ مِنَ الْمَنْسُوخِ وَ الْمُحْکَمَ مِنَ الْمُتَشَابِهِ فَقَدْ هَلَکَ وَ أَهْلَکَ» «هرکس به قیاس عمل کند هم خود را هلاک کرده و هم دیگران را و کسی که بدون علم فتوا دهد، [یعنی] ناسخ را از منسوخ و محکم را از متشابه تشخیص نمیدهد، خود و دیگران را هلاک میکند.»[۳]
پانویس
ارجاعات
- ↑ فاکر میبدی ۱۳۸۷، ص. ۸۰.
- ↑ فاکر میبدی ۱۳۸۷، ص. ۸۲.
- ↑ فاکر میبدی ۱۳۸۷، ص. ۸۴.
منابع
- فاکر میبدی، محمد (۱۳۸۷). «هستی و چیستی محکم و متشابه». نشریه تحقیقات علوم قرآن و حدیث (۹).