آیه ۱۴ سوره فجر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۴ سوره فجر''' چهاردهمین [[آیه]] از هشتاد و نهمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۱۴ سوره فجر''' چهاردهمین [[آیه]] از هشتاد و نهمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. این آیه هشدار به کسانی است که مانند اقوام ظالم گذشته در حال طغیان، نافرمانی، ظلم و ستم هستند. بنابه نظر مفسران، مجموع آیات اخیر اشاره به این مطلب دارد و به آنان هشدار می‌دهد که «ای طغیان‌گران و ستم‌کاران، گمان نکنید که می‌توانید از حوزه قدرت خداوند خارج شوید و او هرگاه که اراده کند؛ آنها را به سزای اعمالشان می‌رساند.» | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که این آیه هشدار به کسانی است که مانند اقوام ظالم گذشته در حال طغیان، نافرمانی، ظلم و ستم هستند. به گزارش او، «مرصاد» (از ماده رصد) به معنای آمادگی برای مراقبت از چیزی گفته شده است. بنابه عقیده او، مجموع آیات اخیر اشاره به این مطلب دارد و به آنان هشدار می‌دهد که «ای طغیان‌گران و ستم‌کاران، گمان نکنید که می‌توانید از حوزه قدرت خداوند خارج شوید و او هرگاه که اراده کند؛ آنها را به سزای اعمالشان می‌رساند.» براساس حدیثی از امام ششم [[شیعیان]]، [[جعفر صادق]]؛ «مرصاد» به پلی بر [[صراط]] گفته شده است که کسی‌که به فرد [[مظلوم|مظلومی]] ستم کرده باشد؛ نمی‌تواند از آن عبور کند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۵۷–۴۵۹|ج=۲۶}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۴۳
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | فجر | ||||
| تعداد آیات سوره | ۳۰ | ||||
| شماره آیه | ۱۴ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۹ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۴ سوره فجر چهاردهمین آیه از هشتاد و نهمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. این آیه هشدار به کسانی است که مانند اقوام ظالم گذشته در حال طغیان، نافرمانی، ظلم و ستم هستند. بنابه نظر مفسران، مجموع آیات اخیر اشاره به این مطلب دارد و به آنان هشدار می‌دهد که «ای طغیان‌گران و ستم‌کاران، گمان نکنید که می‌توانید از حوزه قدرت خداوند خارج شوید و او هرگاه که اراده کند؛ آنها را به سزای اعمالشان می‌رساند.»
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصَادِ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«به‌راستی پروردگارت در کمین است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«بی‌گمان پروردگارت در کمینگاه است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که این آیه هشدار به کسانی است که مانند اقوام ظالم گذشته در حال طغیان، نافرمانی، ظلم و ستم هستند. به گزارش او، «مرصاد» (از ماده رصد) به معنای آمادگی برای مراقبت از چیزی گفته شده است. بنابه عقیده او، مجموع آیات اخیر اشاره به این مطلب دارد و به آنان هشدار می‌دهد که «ای طغیان‌گران و ستم‌کاران، گمان نکنید که می‌توانید از حوزه قدرت خداوند خارج شوید و او هرگاه که اراده کند؛ آنها را به سزای اعمالشان می‌رساند.» براساس حدیثی از امام ششم شیعیان، جعفر صادق؛ «مرصاد» به پلی بر صراط گفته شده است که کسی‌که به فرد مظلومی ستم کرده باشد؛ نمی‌تواند از آن عبور کند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره فجر، هشتاد و نهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، دهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره لیل و پیش از سوره ضحی نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۱: ۱۵۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۴۶۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۹۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۹۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۶: ۴۵۷–۴۵۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره فجر»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۱۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
