آیه ۶ سوره فجر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۶ سوره فجر''' ششمین [[آیه]] از هشتاد و نهمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۶ سوره فجر''' ششمین [[آیه]] از هشتاد و نهمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در ادامه آیات پیشین، در این آیه با خطاب به [[محمد|پیامبر اسلام]] به سرگذشت یکی از اقوام گذشته که در زمین فساد کردند؛ اشاره شده است. براساس قول مشهورتر، گروه مورد اشاره «[[عاد|قوم عاد]]» بودند که در زمان «[[هود]]» پیامبر و حدود هفتصد سال قبل از میلاد «[[عیسی]]» زندگی می‌کردند. بنابه نظر [[تفسیر قرآن|مفسران]]، در حقیقت آیه با بیان سرنوشت دردناک گذشتگان طغیان‌گر و ستم‌کار به [[مشرکان]] هشدار می‌دهد که دست از نافرمانی و [[ظلم]] و ستم بردارند. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه با خطاب به پیامبر اسلام به سرگذشت یکی از اقوام گذشته که در زمین فساد کردند؛ اشاره شده است. براساس قول مشهورتر، گروه مورد اشاره «قوم عاد» بودند که در زمان «هود» پیامبر و حدود هفتصد سال قبل از میلاد «عیسی» زندگی می‌کردند. این قوم که ساکن سرزمین «[[احقاف]]» یا «[[یمن]]» بودند؛ با وجود داشتن قدرت و امکانات فراوان به ظلم و سرکشی پرداختند و سرانجام با [[عذاب]] الهی نابود شدند. به عقیده او و برخی مفسران، در حقیقت آیه با بیان سرنوشت دردناک گذشتگان طغیان‌گر و ستم‌کار به مشرکان هشدار می‌دهد که دست از نافرمانی و ظلم و ستم بردارند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۵۰–۴۵۱|ج=۲۶}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۵:۱۷
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | فجر | ||||
| تعداد آیات سوره | ۳۰ | ||||
| شماره آیه | ۶ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۹ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۶ سوره فجر ششمین آیه از هشتاد و نهمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در ادامه آیات پیشین، در این آیه با خطاب به پیامبر اسلام به سرگذشت یکی از اقوام گذشته که در زمین فساد کردند؛ اشاره شده است. براساس قول مشهورتر، گروه مورد اشاره «قوم عاد» بودند که در زمان «هود» پیامبر و حدود هفتصد سال قبل از میلاد «عیسی» زندگی می‌کردند. بنابه نظر مفسران، در حقیقت آیه با بیان سرنوشت دردناک گذشتگان طغیان‌گر و ستم‌کار به مشرکان هشدار می‌دهد که دست از نافرمانی و ظلم و ستم بردارند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«آیا ندانسته‌ای که پروردگارت چگونه با قوم عاد رفتار کرد؟»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«آیا نیندیشیده‌ای که پروردگارت در حق [قوم و سرزمین] عاد چگونه عمل کرد؟»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه با خطاب به پیامبر اسلام به سرگذشت یکی از اقوام گذشته که در زمین فساد کردند؛ اشاره شده است. براساس قول مشهورتر، گروه مورد اشاره «قوم عاد» بودند که در زمان «هود» پیامبر و حدود هفتصد سال قبل از میلاد «عیسی» زندگی می‌کردند. این قوم که ساکن سرزمین «احقاف» یا «یمن» بودند؛ با وجود داشتن قدرت و امکانات فراوان به ظلم و سرکشی پرداختند و سرانجام با عذاب الهی نابود شدند. به عقیده او و برخی مفسران، در حقیقت آیه با بیان سرنوشت دردناک گذشتگان طغیان‌گر و ستم‌کار به مشرکان هشدار می‌دهد که دست از نافرمانی و ظلم و ستم بردارند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره فجر، هشتاد و نهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، دهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره لیل و پیش از سوره ضحی نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۱: ۱۵۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۴۶۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۹۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۹۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۶: ۴۵۰–۴۵۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره فجر»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۱۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
