بدون تصویر

آیه ۶ سوره بینه: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ایجاد مقاله آیات)
 
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


لید (چکیده)
'''آیه ۶ سوره بینه''' ششمین [[آیه]] از نود و هشتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. در ادامه آیات پیشین، این آیه به بدترین مخلوقات اشاره دارد. بنابر متن آیه بدترین آفرینندگان [[کافران]] و [[مشرکان|مشرکانی]] هستند که از پذیرفتن آیین جدید سرباز زدند؛ بنابراین در آتش [[جهنم|دوزخ]] جاودانه و ابدی خواهند ماند.


== متن ==
== متن ==
متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کرده‌اند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص=۱|ج=۱}}</ref><ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۹۵|ک=تفسیر المیزان|ص=۱|ج=۱}}</ref>
متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کرده‌اند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص=۲۴۶|ج=۳۲}}</ref><ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۹۵|ک=تفسیر المیزان|ص=۵۶۸|ج=۲۰}}</ref>


<blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote>
<blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote>


== ترجمه ==
== ترجمه ==
[[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص=۱}}</ref>
[[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص=۵۹۸}}</ref>


<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote>
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote>


[[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازده‌امامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص=۱}}</ref>
[[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازده‌امامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص=۵۹۸}}</ref>


<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote>
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote>


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه <ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱|ج=۱}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در ادامه آیات پیشین، این آیه به بدترین مخلوقات اشاره دارد. بنابر متن آیه بدترین آفرینندگان کافران و مشرکانی هستند که از پذیرفتن آیین جدید سرباز زدند؛ بنابراین در آتش دوزخ جاودانه و ابدی خواهند ماند. به نظر [[تفسیر قرآن|مفسران]]، تعبیر «کفروا» نشان‌دهنده کفر آنها نسبت به [[اسلام]] است و عبارت «اولئک هم شر البریه» بازگوکننده این نکته است که از دیدگاه [[قرآن]] کسانی که بعد از اتمام حجت و دیدن راه حق به آن اعتنا نمی‌کنند و به بیراهه و ضلالت می‌روند؛ بدترین موجودات و مخلوقات هستی‌اند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۰۷|ج=۲۷}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==
محل قرار گرفتن بسته محتوایی
به گزارش ''[[فرهنگ‌نامه علوم قرآن]]''، [[سوره بینه]]، نود و هشتمین [[فهرست سوره‌های قرآن|سوره قرآن]] است. این [[سوره]] را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، صدمین سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانسته‌اند که پس از [[سوره طلاق]] و پیش از [[سوره حشر]] نازل شد. در [[مکی و مدنی|مکی یا مدنی]] بودن این سوره اختلاف است.<ref>{{پک|1=دفتر تبلیغات اسلامی|2=۱۳۸۸|ک=فرهنگ‌نامه علوم قرآن|ص=۲۸۱۳|ف=سوره بینه}}</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==
خط ۳۹: خط ۳۹:
{{ناوبری آیات}}
{{ناوبری آیات}}
{{قرآن}}
{{قرآن}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]]
[[رده:آیه‌های با موضوع اهل کتاب]]
[[رده:آیه‌های با موضوع شرک]]
[[رده:آیه‌های با موضوع عذاب]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۲:۲۰

آیه ۶ سوره بینه
مشخصات قرآنی
نام سورهبینه
تعداد آیات سوره۸
شماره آیه۶
شماره جزء۳۰
شماره حزب۱۲۰
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۶ سوره بینه ششمین آیه از نود و هشتمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. در ادامه آیات پیشین، این آیه به بدترین مخلوقات اشاره دارد. بنابر متن آیه بدترین آفرینندگان کافران و مشرکانی هستند که از پذیرفتن آیین جدید سرباز زدند؛ بنابراین در آتش دوزخ جاودانه و ابدی خواهند ماند.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَالْمُشْرِكِينَ فِي نَارِ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا ۚ أُولَٰئِكَ هُمْ شَرُّ الْبَرِيَّةِ آیهٔ ۶ از سورهٔ ۹۸ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«به یقین کافران از میان اهل کتاب و مشرکان در آتش دوزخند و در آن جاودانه خواهند بود، اینانند که بدترین آفریدگانند»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«کافران از میان اهل کتاب و مشرکان در آتش جهنمند، و جاودانه در آنند، اینانند که خود بدترین آفریدگانند»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در ادامه آیات پیشین، این آیه به بدترین مخلوقات اشاره دارد. بنابر متن آیه بدترین آفرینندگان کافران و مشرکانی هستند که از پذیرفتن آیین جدید سرباز زدند؛ بنابراین در آتش دوزخ جاودانه و ابدی خواهند ماند. به نظر مفسران، تعبیر «کفروا» نشان‌دهنده کفر آنها نسبت به اسلام است و عبارت «اولئک هم شر البریه» بازگوکننده این نکته است که از دیدگاه قرآن کسانی که بعد از اتمام حجت و دیدن راه حق به آن اعتنا نمی‌کنند و به بیراهه و ضلالت می‌روند؛ بدترین موجودات و مخلوقات هستی‌اند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره بینه، نود و هشتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صدمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره طلاق و پیش از سوره حشر نازل شد. در مکی یا مدنی بودن این سوره اختلاف است.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.