آیه ۷ سوره ماعون: تفاوت میان نسخهها
(ایجاد مقاله آیات) |
|||
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۷ سوره ماعون''' هفتمین [[آیه]] از صد و هفتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن بهشمار میآید. [[قرآن]] در آخرین آیه سوره به پنجمین صفت منکران [[معاد]] اشاره کرده و میگوید: «آنهایی که دیگران را از ضروریات زندگی منع میکنند.» | |||
== متن == | == متن == | ||
متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کردهاند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص= | متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کردهاند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص=۳۰۷|ج=۳۲}}</ref><ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۹۵|ک=تفسیر المیزان|ص=۶۳۱|ج=۲۰}}</ref> | ||
<blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote> | <blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote> | ||
== ترجمه == | == ترجمه == | ||
[[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص= | [[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص=۶۰۲}}</ref> | ||
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote> | <blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote> | ||
[[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازدهامامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص= | [[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازدهامامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص=۶۰۲}}</ref> | ||
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote> | <blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote> | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که قرآن در آخرین آیه سوره به پنجمین صفت منکران معاد اشاره کرده و میگوید: «آنهایی که دیگران را از ضروریات زندگی منع میکنند.» در لغت «ماعون» (از ماده معْن) به معنای چیز کم و اندک گفته شده و در اینجا منظور اشیای جزئی است که مردم معمولا از یکدیگر به امانت یا تملک میگیرند. به عقیده مکارم، کسانی که از دادن چنین چیزهای کوچک و اندکی به دیگران خودداری میکنند؛ انسانهای بخیل و پستی هستند که به معاد [[ایمان]] ندارند. همچنین او معتقد است اشاره به «[[ریا]]» و «منع ماعون» در این دو آیه تأکید بر این نکته است که این دسته از انسانها آنچه برای [[خدا]]<nowiki/>ست، به نیت مردم انجام میدهند و آنچه برای مردم است از آنها دریغ میکنند؛ پس در نتیجه آنان هیچگاه هیچ حقی را به صاحبش نمیدهند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۶۱-۳۶۳|ج=۲۷}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
به گزارش ''[[فرهنگنامه علوم قرآن]]''، [[سوره ماعون]]، صد و هفتمین [[فهرست سورههای قرآن|سوره قرآن]] است. این [[سوره]] را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، هفدهم سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانستهاند که پس از [[سوره تکاثر]] و پیش از [[سوره کافرون]] نازل شد. در [[مکی و مدنی]] بودن این سوره اختلاف نظر است.<ref>{{پک|1=دفتر تبلیغات اسلامی|2=۱۳۸۸|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۳۰۵۳|ف=سوره ماعون}}</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع زکات]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع صدقه]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۲:۵۵
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | ماعون | ||||
تعداد آیات سوره | ۷ | ||||
شماره آیه | ۷ | ||||
شماره جزء | ۳۰ | ||||
شماره حزب | ۱۲۰ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۷ سوره ماعون هفتمین آیه از صد و هفتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. قرآن در آخرین آیه سوره به پنجمین صفت منکران معاد اشاره کرده و میگوید: «آنهایی که دیگران را از ضروریات زندگی منع میکنند.»
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَيَمْنَعُونَ الْمَاعُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و از به امات دادن وسایل خانه خودداری میورزند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و زکات را باز میدارند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که قرآن در آخرین آیه سوره به پنجمین صفت منکران معاد اشاره کرده و میگوید: «آنهایی که دیگران را از ضروریات زندگی منع میکنند.» در لغت «ماعون» (از ماده معْن) به معنای چیز کم و اندک گفته شده و در اینجا منظور اشیای جزئی است که مردم معمولا از یکدیگر به امانت یا تملک میگیرند. به عقیده مکارم، کسانی که از دادن چنین چیزهای کوچک و اندکی به دیگران خودداری میکنند؛ انسانهای بخیل و پستی هستند که به معاد ایمان ندارند. همچنین او معتقد است اشاره به «ریا» و «منع ماعون» در این دو آیه تأکید بر این نکته است که این دسته از انسانها آنچه برای خداست، به نیت مردم انجام میدهند و آنچه برای مردم است از آنها دریغ میکنند؛ پس در نتیجه آنان هیچگاه هیچ حقی را به صاحبش نمیدهند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره ماعون، صد و هفتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفدهم سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره تکاثر و پیش از سوره کافرون نازل شد. در مکی و مدنی بودن این سوره اختلاف نظر است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۲: ۳۰۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۶۳۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۶۰۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۶۰۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۷: ۳۶۱-۳۶۳.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره ماعون»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۵۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.