آیه ۵ سوره ناس: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←محتوا) |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۵ سوره ناس''' پنجمین [[آیه]] از صد و چهاردهمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۵ سوره ناس''' پنجمین [[آیه]] از صد و چهاردهمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به توصیف بیشتر وسوسه‌گران پنهان اشاره شده و می‌گوید: «از شر همان کسی که در سینه‌های انسان‌ها وسوسه می‌کند.» | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه به توصیف بیشتر وسوسه‌گران پنهان اشاره شده و می‌گوید: «از شر همان کسی که در سینه‌های انسان‌ها وسوسه می‌کند.» به گزارش مکارم، کار شیاطین تزیین و مخفی کردن باطل در حق، دروغ در میان راست و [[گناه]] میان عبادت است؛ لذا هم خودشان مخفی‌اند و هم کارهایشان مخفی و پنهانی است. بنابه نظر او، این جمله در حقیقت هشداری است به حق‌جویان که منتظر نباشند شیاطین را در چهره واقعی و اصلی خود ببینند. از این جهت تعبیر «الذی یوسوس فی صدور الناس» و انتخاب الفاظ «وسوسه» و «صدور» تأکیدی بر این مطلب هستند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۷۲–۴۷۴|ج=۲۷}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۵۳
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | ناس | ||||
| تعداد آیات سوره | ۶ | ||||
| شماره آیه | ۵ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۲۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۵ سوره ناس پنجمین آیه از صد و چهاردهمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به توصیف بیشتر وسوسه‌گران پنهان اشاره شده و می‌گوید: «از شر همان کسی که در سینه‌های انسان‌ها وسوسه می‌کند.»
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«کسی‌که در دلهای مردم وسوسه می‌کند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«کسی که در دلهای مردم وسوسه می‌کند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه به توصیف بیشتر وسوسه‌گران پنهان اشاره شده و می‌گوید: «از شر همان کسی که در سینه‌های انسان‌ها وسوسه می‌کند.» به گزارش مکارم، کار شیاطین تزیین و مخفی کردن باطل در حق، دروغ در میان راست و گناه میان عبادت است؛ لذا هم خودشان مخفی‌اند و هم کارهایشان مخفی و پنهانی است. بنابه نظر او، این جمله در حقیقت هشداری است به حق‌جویان که منتظر نباشند شیاطین را در چهره واقعی و اصلی خود ببینند. از این جهت تعبیر «الذی یوسوس فی صدور الناس» و انتخاب الفاظ «وسوسه» و «صدور» تأکیدی بر این مطلب هستند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره ناس، صد و چهاردمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، بیست و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره فلق و پیش از سوره توحید نازل شد. در مکی و مدنی بودن این سوره اختلاف است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۲: ۳۷۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۶۸۵.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۶۰۴.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۶۰۴.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۷: ۴۷۲–۴۷۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره ناس»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۱۰۷.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
