![]() |
مسابقه سال اسلامیکال |
همزمان با آغاز ماه رمضان، مسابقه سال اسلامیکال با هدف معرفی اسلامیکال و توسعه مقالات در زمینه اسلامی آغاز شدهاست. علاقهمندان به شرکت در این مسابقه میتوانند تا پایان ماه رمضان ۱۴۴۶ قمری برای آن نامنویسی کنند. فهرستی از مقالات پیشنهادی جهت ایجاد در اینجا وجود دارد |
آیه ۶ سوره ناس
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | ناس | ||||
تعداد آیات سوره | ۶ | ||||
شماره آیه | ۶ | ||||
شماره جزء | ۳۰ | ||||
شماره حزب | ۱۲۰ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۶ سوره ناس ششمین آیه از صد و چهاردهمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. در آخرین آیه سوره به نوع و صفت دیگری از وسوسهگران پنهان اشاره میشود که «آنها هم از جنیان هستند و هم از انسانها.»
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ
![]()
![]()
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«از جنّیان (باشد) یا از مردمان»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«اعم از جن و انسان»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که در آخرین آیه سوره به نوع و صفت دیگری از وسوسهگران پنهان اشاره میشود که «آنها هم از جنیان هستند و هم از انسانها.» به گزارش مکارم، جمله «من الجنة و الناس» نشان میدهد که «وسواس خناس» در میان انسانها و جنیان پراکندهاند و در هر لباس و گروهی پیدا میشوند؛ لذا باید مراقب همه آنها بود و از شر تمام آنها به خدا پناه برد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره ناس، صد و چهاردمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، بیست و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره فلق و پیش از سوره توحید نازل شد. در مکی و مدنی بودن این سوره اختلاف است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۲: ۳۷۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۶۸۵.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۶۰۴.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۶۰۴.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۷: ۴۷۳–۴۷۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره ناس»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۰۷.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.