آیه ۱۸ سوره نوح: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۸ سوره نوح''' هجدهمین [[آیه]] از هفتاد و یکمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۱۸ سوره نوح''' هجدهمین [[آیه]] از هفتاد و یکمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. در این آیه به مسئله [[معاد]] و بازگشت انسان به خاک اشاره میشود و در حقیقت به انکار [[مشرکان]] پاسخ داده شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که در ادامه آیه قبل که به آفرینش اولیه انسان از خاک اشاره شد؛ در این آیه به مسئله معاد و بازگشت او به زمین پرداخته شده است. به گزارش مکارم، در حقیقت این آیه در اثبات معاد خطاب به مشرکان چنین بیان میکند: «همان کسی که قدرت داشت در آغاز شما را از خاک بیافریند؛ توانایی دارد بار دیگر و بعد از خاک شدن، شما را دوباره زنده گرداند.» همچنین به نظر او، انتقال از مسئله «[[توحید (اسلام)|توحید]]» به «معاد» نشاندهنده رابطه این دو مسئله با یکدیگر است و بدین شکل [[نوح]] در مقابل [[کافران]] از طریق نظام خلقت هم استدلال بر توحید میکند و هم استدلال بر معاد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۷۸|ج=۲۵}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۰۴
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | نوح | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۸ | ||||
شماره آیه | ۱۸ | ||||
شماره جزء | ۲۹ | ||||
شماره حزب | ۱۱۴ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۸ سوره نوح هجدهمین آیه از هفتاد و یکمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در این آیه به مسئله معاد و بازگشت انسان به خاک اشاره میشود و در حقیقت به انکار مشرکان پاسخ داده شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
ثُمَّ يُعِيدُكُمْ فِيهَا وَيُخْرِجُكُمْ إِخْرَاجًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«سپس شما را به آن باز میگرداند و بعد شما را به گونة شگفت آوری (از زمین) بیرون میآورد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«سپس شما را به آن باز میگرداند، و [پس از آن] شما را [دوباره] بیرون میآورد»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که در ادامه آیه قبل که به آفرینش اولیه انسان از خاک اشاره شد؛ در این آیه به مسئله معاد و بازگشت او به زمین پرداخته شده است. به گزارش مکارم، در حقیقت این آیه در اثبات معاد خطاب به مشرکان چنین بیان میکند: «همان کسی که قدرت داشت در آغاز شما را از خاک بیافریند؛ توانایی دارد بار دیگر و بعد از خاک شدن، شما را دوباره زنده گرداند.» همچنین به نظر او، انتقال از مسئله «توحید» به «معاد» نشاندهنده رابطه این دو مسئله با یکدیگر است و بدین شکل نوح در مقابل کافران از طریق نظام خلقت هم استدلال بر توحید میکند و هم استدلال بر معاد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره نوح، هفتاد و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره نحل و پیش از سوره ابراهیم نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۶۵۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۳۶.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۷۱.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۷۱.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۵: ۷۸.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره نوح»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۲۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.