بدون تصویر

آیه ۳۸ سوره قیامت: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


'''آیه ۳۸ سوره قیامت''' سی‌ و هشتمین [[آیه]] از هفتاد و پنجمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه، به مرحله دیگری از خلقت جنین انسان اشاره شده که همان علقه (خون بسته) است. نظیر این آیه، آیات ابتدایی سوره‌های [[سوره حج|حج]] و [[سوره مؤمنون|مؤمنون]] هستند که موضوع آنها نیز بیان مراحل جنینی انسان و شرح مفصلی در این رابطه است.  
'''آیه ۳۸ سوره قیامت''' سی و هشتمین [[آیه]] از هفتاد و پنجمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه، به مرحله دیگری از خلقت جنین انسان اشاره شده که همان علقه (خون بسته) است. نظیر این آیه، آیات ابتدایی سوره‌های [[سوره حج|حج]] و [[سوره مؤمنون|مؤمنون]] هستند که موضوع آنها نیز بیان مراحل جنینی انسان و شرح مفصلی در این رابطه است.


== متن ==
== متن ==
خط ۱۸: خط ۱۸:


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه، به مرحله دیگری از خلقت جنین انسان اشاره شده که همان علقه (خون بسته) است. نظیر این آیه، آیات ابتدایی سوره‌های حج و مومنون هستند که موضوع آنها نیز بیان مراحل جنینی انسان و شرح مفصلی در این رابطه است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۲۰-۳۲۱|ج=۲۵}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه، به مرحله دیگری از خلقت جنین انسان اشاره شده که همان علقه (خون بسته) است. نظیر این آیه، آیات ابتدایی سوره‌های حج و مومنون هستند که موضوع آنها نیز بیان مراحل جنینی انسان و شرح مفصلی در این رابطه است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۲۰–۳۲۱|ج=۲۵}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==
خط ۳۹: خط ۳۹:
{{ناوبری آیات}}
{{ناوبری آیات}}
{{قرآن}}
{{قرآن}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}


[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۱۴

آیه ۳۸ سوره قیامت
مشخصات قرآنی
نام سورهقیامت
تعداد آیات سوره۴۰
شماره آیه۳۸
شماره جزء۲۹
شماره حزب۱۱۶
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۳۸ سوره قیامت سی و هشتمین آیه از هفتاد و پنجمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه، به مرحله دیگری از خلقت جنین انسان اشاره شده که همان علقه (خون بسته) است. نظیر این آیه، آیات ابتدایی سوره‌های حج و مؤمنون هستند که موضوع آنها نیز بیان مراحل جنینی انسان و شرح مفصلی در این رابطه است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ آیهٔ ۳۸ از سورهٔ ۷۵ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«آن‌گاه خون بسته‌ای بود که (خداوند آن‌را) آفرید سپس (آفرینش او را) استوار داشت»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«سپس خون بسته‌ای بود که [خداوندش‌] آفرید و به سامان کرد»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه، به مرحله دیگری از خلقت جنین انسان اشاره شده که همان علقه (خون بسته) است. نظیر این آیه، آیات ابتدایی سوره‌های حج و مومنون هستند که موضوع آنها نیز بیان مراحل جنینی انسان و شرح مفصلی در این رابطه است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره قیامه، هفتاد و پنجمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، سی و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره قارعه و پیش از سوره همزه نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره قیامه، یک آیه (آیه ۶) منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.