بدون تصویر

آیه ۱۰ سوره فجر: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ایجاد مقاله آیات)
 
(ابرابزار)
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


لید (چکیده)
'''آیه ۱۰ سوره فجر''' دهمین [[آیه]] از هشتاد و نهمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. «[[فرعون]]» و قوم او سومین گروه طغیان‌گر و ستم‌کاری هستند که در این آیه معرفی می‌شوند. بنابر نقل‌های تاریخی و [[تفسیر قرآن|تفسیری]]، این گروه هم مانند دو قوم «[[عاد]]» و «[[ثمود]]» با [[عذاب]] الهی نابود شدند. برای تعبیر «ذی الاوتاد» که در وصف فرعون آمده است؛ سه تفسیر مختلف در کتاب‌های تفسیری وجود دارد. اولین تفسیر اینکه فرعون دارای لشکر فراوانی بود که بسیاری از آنها در خیمه‌های نظامی زندگی می‌کردند. در تفسیر دوم این عبارت اشاره به نوع شکنجه‌های فرعون دارد که او مخالفینش را به چهار میخ می‌کشید و به همان حال رها می‌کرد تا بمیرند. در تفسیر سوم این تعبیر را کنایه از قدرت و حکومت مقتدرانه او دانسته‌اند.


== متن ==
== متن ==
متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کرده‌اند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص=۱|ج=۱}}</ref><ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۹۵|ک=تفسیر المیزان|ص=۱|ج=۱}}</ref>
متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کرده‌اند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص=۱۵۱|ج=۳۱}}</ref><ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۹۵|ک=تفسیر المیزان|ص=۴۶۳|ج=۲۰}}</ref>


<blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote>
<blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote>


== ترجمه ==
== ترجمه ==
[[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص=۱}}</ref>
[[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص=۵۹۳}}</ref>


<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote>
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote>


[[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازده‌امامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص=۱}}</ref>
[[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازده‌امامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص=۵۹۳}}</ref>


<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote>
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote>


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه <ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱|ج=۱}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که «فرعون» و قوم او سومین گروه طغیانگر و ستم‌کاری هستند که در این آیه معرفی می‌شوند. بنابر نقل‌های تاریخی و تفسیری، این گروه هم مانند دو قوم «عاد» و «ثمود» با عذاب الهی نابود شدند. برای تعبیر «ذی الاوتاد» که در وصف فرعون آمده است؛ سه تفسیر مختلف در کتاب‌های تفسیری وجود دارد. اولین تفسیر اینکه فرعون دارای لشکر فراوانی بود که بسیاری از آنها در خیمه‌های نظامی زندگی می‌کردند. در تفسیر دوم این عبارت اشاره به نوع شکنجه‌های فرعون است که او مخالفینش را به چهار میخ می‌کشید و به همان حال رها می‌کرد تا بمیرند. در تفسیر سوم این تعبیر را کنایه از قدرت و حکومت مقتدرانه او دانسته‌اند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۵۵|ج=۲۶}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==
محل قرار گرفتن بسته محتوایی
به گزارش ''[[فرهنگ‌نامه علوم قرآن]]''، [[سوره فجر]]، هشتاد و نهمین [[فهرست سوره‌های قرآن|سوره قرآن]] است. این [[سوره]] را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، دهمین سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانسته‌اند که پس از [[سوره لیل]] و پیش از [[سوره ضحی]] نازل شد. این سوره را [[سوره مکی|مکی]] دانسته‌اند.<ref>{{پک|1=دفتر تبلیغات اسلامی|2=۱۳۸۸|ک=فرهنگ‌نامه علوم قرآن|ص=۳۰۱۳|ف=سوره فجر}}</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==
خط ۳۹: خط ۳۹:
{{ناوبری آیات}}
{{ناوبری آیات}}
{{قرآن}}
{{قرآن}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۴۳

آیه ۱۰ سوره فجر
مشخصات قرآنی
نام سورهفجر
تعداد آیات سوره۳۰
شماره آیه۱۰
شماره جزء۳۰
شماره حزب۱۱۹
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۱۰ سوره فجر دهمین آیه از هشتاد و نهمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. «فرعون» و قوم او سومین گروه طغیان‌گر و ستم‌کاری هستند که در این آیه معرفی می‌شوند. بنابر نقل‌های تاریخی و تفسیری، این گروه هم مانند دو قوم «عاد» و «ثمود» با عذاب الهی نابود شدند. برای تعبیر «ذی الاوتاد» که در وصف فرعون آمده است؛ سه تفسیر مختلف در کتاب‌های تفسیری وجود دارد. اولین تفسیر اینکه فرعون دارای لشکر فراوانی بود که بسیاری از آنها در خیمه‌های نظامی زندگی می‌کردند. در تفسیر دوم این عبارت اشاره به نوع شکنجه‌های فرعون دارد که او مخالفینش را به چهار میخ می‌کشید و به همان حال رها می‌کرد تا بمیرند. در تفسیر سوم این تعبیر را کنایه از قدرت و حکومت مقتدرانه او دانسته‌اند.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَفِرْعَوْنَ ذِي الْأَوْتَادِ آیهٔ ۱۰ از سورهٔ ۸۹ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و فرعون صاحب سپاه»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و فرعون صاحب سپاه‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که «فرعون» و قوم او سومین گروه طغیانگر و ستم‌کاری هستند که در این آیه معرفی می‌شوند. بنابر نقل‌های تاریخی و تفسیری، این گروه هم مانند دو قوم «عاد» و «ثمود» با عذاب الهی نابود شدند. برای تعبیر «ذی الاوتاد» که در وصف فرعون آمده است؛ سه تفسیر مختلف در کتاب‌های تفسیری وجود دارد. اولین تفسیر اینکه فرعون دارای لشکر فراوانی بود که بسیاری از آنها در خیمه‌های نظامی زندگی می‌کردند. در تفسیر دوم این عبارت اشاره به نوع شکنجه‌های فرعون است که او مخالفینش را به چهار میخ می‌کشید و به همان حال رها می‌کرد تا بمیرند. در تفسیر سوم این تعبیر را کنایه از قدرت و حکومت مقتدرانه او دانسته‌اند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره فجر، هشتاد و نهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، دهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره لیل و پیش از سوره ضحی نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.