آیه ۹ سوره فجر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (added Category:آیه‌های مکی قرآن using HotCat) |
(ابرابزار) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۹ سوره فجر''' نهمین [[آیه]] از هشتاد و نهمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۹ سوره فجر''' نهمین [[آیه]] از هشتاد و نهمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به سرانجام دومین گروه طغیان‌گر اشاره می‌شود. براساس معرفی آیه، این گروه «[[ثمود|قوم ثمود]]» بودند که خانه‌ها و کاخ‌های خود را با تراشیدن و بریدن سنگ‌ها و صخره‌های عظیم می‌ساختند. براساس نقل‌های تاریخی، «قوم ثمود» در زمان «[[صالح]]» پیامبر بودند و محل سکونتشان نیز سرزمینی به نام «[[وادی‌القری]]» بوده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کرده‌اند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص= | متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کرده‌اند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص=۱۵۱|ج=۳۱}}</ref><ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۹۵|ک=تفسیر المیزان|ص=۴۶۳|ج=۲۰}}</ref> | ||
<blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote> | <blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote> | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه به سرانجام دومین گروه طغیان‌گر اشاره می‌شود. براساس معرفی آیه، این گروه «قوم ثمود» بودند که خانه‌ها و کاخ‌های خود را با تراشیدن و بریدن سنگ‌ها و صخره‌های عظیم می‌ساختند. براساس نقل‌های تاریخی، «قوم ثمود» در زمان «صالح» پیامبر بودند و محل سکونتشان نیز سرزمینی به نام «وادی‌القری» بوده است. از توصیفات دیگری از کاخ‌ها و خانه‌های این قوم که در [[آیه ۸۲ سوره حجر|آیات ۸۲ سوره حجر]] و [[آیه ۱۴۹ سوره شعراء|۱۴۹ سوره شعراء]] آمده است؛ معلوم می‌شود که این گروه انسان‌های بسیار تنومند و پرقدرتی بودند که خانه‌های خود را در دامنه کوه‌ها بنا می‌کردند و لوازم منازلشان از سنگ‌های صخره‌ها و کوه‌پایه‌ها بوده است. بنابر گفته‌ها و مستندات تاریخی و تفسیری، «قوم ثمود» با این همه قدرت و توانایی در برابر نزول [[عذاب]] [[خداوند]] نتوانستند مقاومت کنند و نابود شدند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۵۳–۴۵۴|ج=۲۶}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۴۳
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | فجر | ||||
| تعداد آیات سوره | ۳۰ | ||||
| شماره آیه | ۹ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۹ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۹ سوره فجر نهمین آیه از هشتاد و نهمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به سرانجام دومین گروه طغیان‌گر اشاره می‌شود. براساس معرفی آیه، این گروه «قوم ثمود» بودند که خانه‌ها و کاخ‌های خود را با تراشیدن و بریدن سنگ‌ها و صخره‌های عظیم می‌ساختند. براساس نقل‌های تاریخی، «قوم ثمود» در زمان «صالح» پیامبر بودند و محل سکونتشان نیز سرزمینی به نام «وادی‌القری» بوده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
وَثَمُودَ الَّذِينَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و ثمودی که صخره‌ها را در وادی (قری) تراشیده بودند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و نیز قوم ثمود که در وادی‌القری، [خانه از] سنگ می‌بریدند [و می‌تراشیدند]»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه به سرانجام دومین گروه طغیان‌گر اشاره می‌شود. براساس معرفی آیه، این گروه «قوم ثمود» بودند که خانه‌ها و کاخ‌های خود را با تراشیدن و بریدن سنگ‌ها و صخره‌های عظیم می‌ساختند. براساس نقل‌های تاریخی، «قوم ثمود» در زمان «صالح» پیامبر بودند و محل سکونتشان نیز سرزمینی به نام «وادی‌القری» بوده است. از توصیفات دیگری از کاخ‌ها و خانه‌های این قوم که در آیات ۸۲ سوره حجر و ۱۴۹ سوره شعراء آمده است؛ معلوم می‌شود که این گروه انسان‌های بسیار تنومند و پرقدرتی بودند که خانه‌های خود را در دامنه کوه‌ها بنا می‌کردند و لوازم منازلشان از سنگ‌های صخره‌ها و کوه‌پایه‌ها بوده است. بنابر گفته‌ها و مستندات تاریخی و تفسیری، «قوم ثمود» با این همه قدرت و توانایی در برابر نزول عذاب خداوند نتوانستند مقاومت کنند و نابود شدند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره فجر، هشتاد و نهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، دهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره لیل و پیش از سوره ضحی نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۱: ۱۵۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۴۶۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۹۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۹۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۶: ۴۵۳–۴۵۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره فجر»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۱۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
