آیه ۵ سوره بینه: تفاوت میان نسخهها
جز (added Category:آیههای مدنی قرآن using HotCat) |
(+رده:آیههای با موضوع توحید، +رده:آیههای با موضوع خدا، +رده:آیههای با موضوع نماز، +رده:آیههای با موضوع زکات، +رده:آیههای با موضوع دین (هاتکت)) |
||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۵ سوره بینه''' پنجمین [[آیه]] از نود و هشتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۵ سوره بینه''' پنجمین [[آیه]] از نود و هشتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. در آیه مورد بحث، [[اهل کتاب]] و [[مشرکان]] مورد ملامت قرار گرفته و به آنان گفته میشود: «این [[دین]] و آیین جدید دستور تازهای نیست. بلکه در آن به [[عبادت]] [[خداوند]]، خواندن [[نماز]] و پرداخت [[زکات]] فرمان داده شدهاید.» | ||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که در آیه مورد بحث، اهل کتاب و مشرکان مورد ملامت قرار گرفته و به آنان گفته میشود: «این دین و آیین جدید دستور تازهای نیست. بلکه در آن به عبادت خداوند، خواندن نماز و پرداخت زکات فرمان داده شدهاید.» بنابه نظر مکارم، عبارت «و ذلک دین القیمه» اشاره به این مطلب است که [[توحید]] و نماز و زکات که از اصول ثابت همه ادیان هستند؛ هماهنگ و متناسب با [[فطرت]] انسانهاست.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۰۳–۲۰۵|ج=۲۷}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مدنی قرآن]] | [[رده:آیههای مدنی قرآن]] | ||
[[رده:آیههای با موضوع توحید]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع خدا]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع نماز]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع زکات]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع دین]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۲:۱۹
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | بینه | ||||
تعداد آیات سوره | ۸ | ||||
شماره آیه | ۵ | ||||
شماره جزء | ۳۰ | ||||
شماره حزب | ۱۲۰ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۵ سوره بینه پنجمین آیه از نود و هشتمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. در آیه مورد بحث، اهل کتاب و مشرکان مورد ملامت قرار گرفته و به آنان گفته میشود: «این دین و آیین جدید دستور تازهای نیست. بلکه در آن به عبادت خداوند، خواندن نماز و پرداخت زکات فرمان داده شدهاید.»
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِيَعْبُدُوا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ حُنَفَاءَ وَيُقِيمُوا الصَّلَاةَ وَيُؤْتُوا الزَّكَاةَ ۚ وَذَٰلِكَ دِينُ الْقَيِّمَةِ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و فرمان نیافتند جز آن که خدا را مخلصانه و حقگرایانه بپرستند و نماز را برپای دارند و زکات را بپردازند و این است آئین راستین»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و جز این فرمان نیافته بودند که خداوند را بپرستند و پاکدینانه دین خود را برای او خالص دارند، و نماز را بر پا دارند و زکات را بپردازند، و این دین استوار است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که در آیه مورد بحث، اهل کتاب و مشرکان مورد ملامت قرار گرفته و به آنان گفته میشود: «این دین و آیین جدید دستور تازهای نیست. بلکه در آن به عبادت خداوند، خواندن نماز و پرداخت زکات فرمان داده شدهاید.» بنابه نظر مکارم، عبارت «و ذلک دین القیمه» اشاره به این مطلب است که توحید و نماز و زکات که از اصول ثابت همه ادیان هستند؛ هماهنگ و متناسب با فطرت انسانهاست.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره بینه، نود و هشتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صدمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره طلاق و پیش از سوره حشر نازل شد. در مکی یا مدنی بودن این سوره اختلاف است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۲: ۲۴۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۵۶۸.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۹۸.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۹۸.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۷: ۲۰۳–۲۰۵.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره بینه»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۸۱۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.