آیه ۲ سوره کوثر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲ سوره کوثر''' دومین [[آیه]] از صد و هشتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۲ سوره کوثر''' دومین [[آیه]] از صد و هشتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در آیه مورد بحث، برای [[شکر]] از [[نعمت]] اعطای «کوثر» به [[محمد|پیامبر اسلام]] از او خواسته می‌شود: «برای پروردگارت [[نماز]] بخوان و [[قربانی]] کن.» | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در آیه مورد بحث، برای شکر از نعمت اعطای «کوثر» به پیامبر اسلام به او گفته می‌شود: «برای پروردگارت نماز بخوان و قربانی کن.» به گزارش او، بخشنده نعمت [[خدواند]] است و [[عبادت]] چه به شکل نماز و چه به صورت قربانی باشد؛ فقط برای او باید انجام شود و سفارش به انجام این عبادت‌ها نیز در برابر اعمال [[مشرکان]] است که برای [[بت]]<nowiki/>های خود [[سجده]] و قربانی می‌کردند. بعضی از [[تفسیر قرآن|مفسران]]، منظور از نماز در آیه را نماز [[عید قربان]] و قربانی کردن در آن روز گفته‌اند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۷۲–۳۷۴|ج=۲۷}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع نعمت]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع نماز]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۲:۵۷
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | کوثر | ||||
| تعداد آیات سوره | ۳ | ||||
| شماره آیه | ۲ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۲۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲ سوره کوثر دومین آیه از صد و هشتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در آیه مورد بحث، برای شکر از نعمت اعطای «کوثر» به پیامبر اسلام از او خواسته می‌شود: «برای پروردگارت نماز بخوان و قربانی کن.»
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَرْ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«پس برای پروردگارت نماز بگذار و قربانی کن»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«پس برای پروردگارت نماز بگزار و قربانی کن»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در آیه مورد بحث، برای شکر از نعمت اعطای «کوثر» به پیامبر اسلام به او گفته می‌شود: «برای پروردگارت نماز بخوان و قربانی کن.» به گزارش او، بخشنده نعمت خدواند است و عبادت چه به شکل نماز و چه به صورت قربانی باشد؛ فقط برای او باید انجام شود و سفارش به انجام این عبادت‌ها نیز در برابر اعمال مشرکان است که برای بتهای خود سجده و قربانی می‌کردند. بعضی از مفسران، منظور از نماز در آیه را نماز عید قربان و قربانی کردن در آن روز گفته‌اند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره کوثر، صد و هشتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پانزدهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره عادیات و پیش از سوره تکاثر نازل شد. در خصوص مکی یا مدنی بودن این صورت اختلاف نظر وجود دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۲: ۳۱۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۶۳۶.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۶۰۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۶۰۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۷: ۳۷۲–۳۷۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره کوثر»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۴۰.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
