آیه ۵ سوره همزه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۵ سوره همزه''' پنجمین [[آیه]] از صد و چهارمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. [[قرآن]] در این آیه برای تأکید بر اهمیت موضوع با مخاطب قرار دادن [[محمد|پیامبر اسلام]] می‌گوید: «و تو چه می‌دانی حطمه چیست؟!» | '''آیه ۵ سوره همزه''' پنجمین [[آیه]] از صد و چهارمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. [[قرآن]] در این آیه برای تأکید بر اهمیت موضوع با مخاطب قرار دادن [[محمد|پیامبر اسلام]] می‌گوید: «و تو چه می‌دانی حطمه چیست؟!» | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن در این آیه برای تأکید بر اهمیت موضوع با مخاطب قرار دادن پیامبر اسلام می‌گوید: «و تو چه می‌دانی حطمه چیست؟!» در لغت «حطمه» صیغه مبالغه (از ماده حطم) به معنی درهم شکستن چیزی است و در اینجا به آتش سوزانی در [[جهنم]] اشاره دارد که به شدت اعضای بدن آن ثروتمندان مغرور را درهم می‌شکند. از بعضی [[حدیث|روایات]] نیز استفاده می‌شود که «حطمه» نام تمام جهنم نیست؛ بلکه نام بخش | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن در این آیه برای تأکید بر اهمیت موضوع با مخاطب قرار دادن پیامبر اسلام می‌گوید: «و تو چه می‌دانی حطمه چیست؟!» در لغت «حطمه» صیغه مبالغه (از ماده حطم) به معنی درهم شکستن چیزی است و در اینجا به آتش سوزانی در [[جهنم]] اشاره دارد که به شدت اعضای بدن آن ثروتمندان مغرور را درهم می‌شکند. از بعضی [[حدیث|روایات]] نیز استفاده می‌شود که «حطمه» نام تمام جهنم نیست؛ بلکه نام بخش فوق‌العاده سوزان آن است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۱۵–۳۱۶|ج=۲۷}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | ||
[[رده:آیه‌های با موضوع عذاب]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۲:۴۶
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | همزه | ||||
| تعداد آیات سوره | ۹ | ||||
| شماره آیه | ۵ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۲۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۵ سوره همزه پنجمین آیه از صد و چهارمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. قرآن در این آیه برای تأکید بر اهمیت موضوع با مخاطب قرار دادن پیامبر اسلام می‌گوید: «و تو چه می‌دانی حطمه چیست؟!»
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحُطَمَةُ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و تو چه می‌دانی که «حطمه» چیست؟»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و تو چه دانی که درهم شکن چیست»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن در این آیه برای تأکید بر اهمیت موضوع با مخاطب قرار دادن پیامبر اسلام می‌گوید: «و تو چه می‌دانی حطمه چیست؟!» در لغت «حطمه» صیغه مبالغه (از ماده حطم) به معنی درهم شکستن چیزی است و در اینجا به آتش سوزانی در جهنم اشاره دارد که به شدت اعضای بدن آن ثروتمندان مغرور را درهم می‌شکند. از بعضی روایات نیز استفاده می‌شود که «حطمه» نام تمام جهنم نیست؛ بلکه نام بخش فوق‌العاده سوزان آن است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره همزه، صد و چهارمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، سی و دومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره قیامت و پیش از سوره مرسلات نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۲: ۲۸۵.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۶۱۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۶۰۱.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۶۰۱.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۷: ۳۱۵–۳۱۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره همزه»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۱۷۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
