آیه ۱ سوره بینه: تفاوت میان نسخه‌ها
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | ||
[[رده:آیه‌های با موضوع اهل کتاب]] | [[رده:آیه‌های با موضوع اهل کتاب]] | ||
[[رده:آیه‌های با موضوع شرک]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع کفر]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۲:۱۴
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | بینه | ||||
| تعداد آیات سوره | ۸ | ||||
| شماره آیه | ۱ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۲۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱ سوره بینه یکمین آیه از نود و هشتمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. در نخستین آیه به وضعیت اهل کتاب و مشرکان قبل از ظهور اسلام اشاره دارد که آنان می‌گفتند تا زمانی‌که دلیل روشنی برایشان بیاید؛ دست از آیین خود برنمی‌دارند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ لَمْ يَكُنِ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَالْمُشْرِكِينَ مُنْفَكِّينَ حَتَّىٰ تَأْتِيَهُمُ الْبَيِّنَةُ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«به نام خداوند بخشندة مهربان، کافران اهل کتاب و مشرکان تا زمانی که حجّت بدیشان نرسد به حال خود رها نمی‌شوند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«به نام خداوند بخشنده مهربان، کافران از میان اهل کتاب و مشرکان، دست بردار نبودند، تا آنکه برایشان حجت هویدا آمد»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در نخستین آیه به وضعیت اهل کتاب و مشرکان قبل از ظهور اسلام اشاره دارد که آنان می‌گفتند تا زمانی‌که دلیل روشنی برایشان بیاید؛ دست از آیین خود برنمی‌دارند. بنابه نظر مفسران، «بینه» به معنای دلیل روشن است که مصداق از آن بر طبق آیه دوم سوره پیامبر اسلام است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره بینه، نود و هشتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صدمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره طلاق و پیش از سوره حشر نازل شد. در مکی یا مدنی بودن این سوره اختلاف است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۲: ۲۳۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۵۶۸.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۹۸.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۹۸.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۷: ۱۹۹–۲۰۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره بینه»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۸۱۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
