آیه ۱۶ سوره قیامت: تفاوت میان نسخه‌ها
(ایجاد مقاله آیات) |
(ابرابزار) |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۶ سوره قیامت''' شانزدهمین [[آیه]] از هفتاد و پنجمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. این آیه تذکری کوتاه دربارهٔ [[قرآن]] به [[محمد|پیامبر اسلام]] است و از او می‌خواهد که در خواندن آن عجله نداشته باشد. | |||
== متن == | == متن == | ||
متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کرده‌اند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص= | متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کرده‌اند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص=۷۲۶|ج=۳۰}}</ref><ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۹۵|ک=تفسیر المیزان|ص=۱۷۱|ج=۲۰}}</ref> | ||
<blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote> | <blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote> | ||
== ترجمه == | == ترجمه == | ||
[[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص= | [[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص=۵۷۷}}</ref> | ||
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote> | <blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote> | ||
[[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازده‌امامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص= | [[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازده‌امامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص=۵۷۷}}</ref> | ||
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote> | <blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote> | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه موضوع سخن تغییر کرده و با انصراف از مباحث [[معاد]] به نکاتی دربارهٔ قرآن می‌پردازد و به پیامبر اسلام می‌گوید: «زبانت را برای عجله در خواندن آن، حرکت نده.» به گزارش او، مفسران برای این آیه سه [[تفسیر قرآن|تفسیر]] گفته‌اند: نخست تفسیر [[ابن‌عباس]] که در کتاب‌های تفسیری آمده است و آن اینکه پیامبر به خاطر علاقه‌اش به قرآن، هنگامیکه [[جبرئیل|فرشته وحی]]، آیات جدید را می‌آورد؛ همراه او می‌خواند و عجله داشت. در این آیه از او خواسته می‌شود این کار را نکند که [[خدا|خداوند]] خود آن را جمع می‌کند. تفسیر دوم اینکه پیامبر گاهی قبل از [[نزول تدریجی]] یا همراه با نزول آیات آنها را می‌خواند که در این آیه به او دستور داده می‌شود از این کار خودداری کند و هر آیه را به موقع خود [[تلاوت]] کند. در تفسیر سوم گفته شده که این آیه اشاره به [[گناه‌کاران]] در [[قیامت]] دارد که در آن روز به آنها دستور داده می‌شود نامه اعمالشان را بخوانند و از آنها خواسته می‌شود که در خواندنش عجله نکنند. به عقیده مکارم، با توجه به ذکر نام قرآن در آیات بعدی، تفسیر سوم چندان صحیح به‌نظر نمی‌رسد و تفسیر اول موافق تفسیر مشهور است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۹۶–۲۹۷|ج=۲۵}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
به گزارش ''[[فرهنگ‌نامه علوم قرآن]]''، [[سوره قیامه]]، هفتاد و پنجمین [[فهرست سوره‌های قرآن|سوره قرآن]] است. این [[سوره]] را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، سی و یکمین سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانسته‌اند که پس از [[سوره قارعه]] و پیش از [[سوره همزه]] نازل شد. این سوره را [[سوره مکی|مکی]] دانسته‌اند. در سوره قیامه، یک آیه ([[آیه ۶ سوره قیامه|آیه ۶]]) [[ناسخ و منسوخ|منسوخ]] گزارش کرده‌اند.<ref>{{پک|1=دفتر تبلیغات اسلامی|2=۱۳۸۸|ک=فرهنگ‌نامه علوم قرآن|ص=۳۰۳۳|ف=سوره قیامه}}</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۰۹
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | قیامت | ||||
| تعداد آیات سوره | ۴۰ | ||||
| شماره آیه | ۱۶ | ||||
| شماره جزء | ۲۹ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۶ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۶ سوره قیامت شانزدهمین آیه از هفتاد و پنجمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. این آیه تذکری کوتاه دربارهٔ قرآن به پیامبر اسلام است و از او می‌خواهد که در خواندن آن عجله نداشته باشد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
لَا تُحَرِّكْ بِهِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«زبان را به (تکرار) و مجُنبان تا به شتاب آن‌را (به خاطر بسپاری)»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«زبانت را به [بازخوانی وحی] مجنبان که در کار آن شتاب کنی»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه موضوع سخن تغییر کرده و با انصراف از مباحث معاد به نکاتی دربارهٔ قرآن می‌پردازد و به پیامبر اسلام می‌گوید: «زبانت را برای عجله در خواندن آن، حرکت نده.» به گزارش او، مفسران برای این آیه سه تفسیر گفته‌اند: نخست تفسیر ابن‌عباس که در کتاب‌های تفسیری آمده است و آن اینکه پیامبر به خاطر علاقه‌اش به قرآن، هنگامیکه فرشته وحی، آیات جدید را می‌آورد؛ همراه او می‌خواند و عجله داشت. در این آیه از او خواسته می‌شود این کار را نکند که خداوند خود آن را جمع می‌کند. تفسیر دوم اینکه پیامبر گاهی قبل از نزول تدریجی یا همراه با نزول آیات آنها را می‌خواند که در این آیه به او دستور داده می‌شود از این کار خودداری کند و هر آیه را به موقع خود تلاوت کند. در تفسیر سوم گفته شده که این آیه اشاره به گناه‌کاران در قیامت دارد که در آن روز به آنها دستور داده می‌شود نامه اعمالشان را بخوانند و از آنها خواسته می‌شود که در خواندنش عجله نکنند. به عقیده مکارم، با توجه به ذکر نام قرآن در آیات بعدی، تفسیر سوم چندان صحیح به‌نظر نمی‌رسد و تفسیر اول موافق تفسیر مشهور است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره قیامه، هفتاد و پنجمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، سی و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره قارعه و پیش از سوره همزه نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره قیامه، یک آیه (آیه ۶) منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۷۲۶.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۱۷۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۷۷.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۷۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۵: ۲۹۶–۲۹۷.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره قیامه»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۳۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
