بدون تصویر

آیه ۹ سوره قیامت: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


'''آیه ۹ سوره قیامت''' نهمین [[آیه]] از هفتاد و پنجمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید.
'''آیه ۹ سوره قیامت''' نهمین [[آیه]] از هفتاد و پنجمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به جمع شدن ماه و خورشید در یکجا به عنوان یکی دیگر از نشانه‌های برپایی [[قیامت]] اشاره شده است. [[تفسیر قرآن|مفسران]] درباره معنای این آیه نظرات مختلفی دارند؛ از جمله اینکه: منظور از جمع شدن این است که ماه و خورشید در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند یا هر دو با هم از مشرق طلوع و در مغرب غروب می‌کنند.


== متن ==
== متن ==
خط ۱۸: خط ۱۸:


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه <ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱|ج=۱}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در دو آیه اخیر به دو نمونه از پدیده‌هایی که در [[آخرالزمان]] و در آستانه قیامت اتفاق می‌افتد؛ اشاره شده که نظیر آنها در برخی از آیات سوره‌های دیگر آمده است. مانند [[آیه ۱ سوره تکویر]] که به تاریک شدن خورشید اشاره دارد. به گزارش مکارم، نتیجه تاریک شدن خورشید، بی‌نور و ظلمانی شدن ماه است؛ چراکه نور ماه از خورشید است و بدین ترتیب در آن زمان کره زمین را تاریکی مطلق فراخواهد گرفت.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۸۸|ج=۲۵}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==
خط ۳۹: خط ۳۹:
{{ناوبری آیات}}
{{ناوبری آیات}}
{{قرآن}}
{{قرآن}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۳:۵۵

آیه ۹ سوره قیامت
مشخصات قرآنی
نام سورهقیامت
تعداد آیات سوره۴۰
شماره آیه۹
شماره جزء۲۹
شماره حزب۱۱۶
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۹ سوره قیامت نهمین آیه از هفتاد و پنجمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به جمع شدن ماه و خورشید در یکجا به عنوان یکی دیگر از نشانه‌های برپایی قیامت اشاره شده است. مفسران درباره معنای این آیه نظرات مختلفی دارند؛ از جمله اینکه: منظور از جمع شدن این است که ماه و خورشید در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند یا هر دو با هم از مشرق طلوع و در مغرب غروب می‌کنند.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ آیهٔ ۹ از سورهٔ ۷۵ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و خورشید و ماه به هم آورده می‌شوند»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و خورشید و ماه فرا یکدیگر آورده شوند»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در دو آیه اخیر به دو نمونه از پدیده‌هایی که در آخرالزمان و در آستانه قیامت اتفاق می‌افتد؛ اشاره شده که نظیر آنها در برخی از آیات سوره‌های دیگر آمده است. مانند آیه ۱ سوره تکویر که به تاریک شدن خورشید اشاره دارد. به گزارش مکارم، نتیجه تاریک شدن خورشید، بی‌نور و ظلمانی شدن ماه است؛ چراکه نور ماه از خورشید است و بدین ترتیب در آن زمان کره زمین را تاریکی مطلق فراخواهد گرفت.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره قیامه، هفتاد و پنجمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، سی و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره قارعه و پیش از سوره همزه نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره قیامه، یک آیه (آیه ۶) منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.