آیه ۳۵ سوره قیامت: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۳۵ سوره قیامت''' | '''آیه ۳۵ سوره قیامت''' سی و پنجمین [[آیه]] از هفتاد و پنجمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در ادامه آیه قبلی، برای تأکید بیشتر بر آن، جمله تهدید چنین تکرار می‌شود: «سپس وای بر تو و باز وای بر تو!». به گزارش مکارم مفسر شیعی، بر طبق [[حدیث|روایات اسلامی]]، این آیات سخنان و جملاتی هستند که در ابتدا [[محمد|پیامبر اسلام]] خطاب به [[ابوجهل]] بیان کرده و سپس به شکل آیات [[قرآن|قرآنی]] بر پیامبر نازل شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه، عبارات آیه قبلی با افزوده شدن واژه «ثُمّ» تکرار و تأکید شده است. به گزارش او، بنابه نظر [[تفسیر قرآن|مفسران]] در این جمله تهدیدی، تهدید به [[عذاب]]، مذمت و شر نسبت به منکران [[معاد]]، هر سه عالم دنیا، [[برزخ]] و [[قیامت]] را شامل می‌شود. بر طبق روایات اسلامی، نخست این جملات را پیامبر اسلام خطاب به ابوجهل بیان کرده و سپس به صورت آیات قرآن بر پیامبر نازل شده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۱۸|ج=۲۵}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۹ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۱۴
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | قیامت | ||||
| تعداد آیات سوره | ۴۰ | ||||
| شماره آیه | ۳۵ | ||||
| شماره جزء | ۲۹ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۶ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳۵ سوره قیامت سی و پنجمین آیه از هفتاد و پنجمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در ادامه آیه قبلی، برای تأکید بیشتر بر آن، جمله تهدید چنین تکرار می‌شود: «سپس وای بر تو و باز وای بر تو!». به گزارش مکارم مفسر شیعی، بر طبق روایات اسلامی، این آیات سخنان و جملاتی هستند که در ابتدا پیامبر اسلام خطاب به ابوجهل بیان کرده و سپس به شکل آیات قرآنی بر پیامبر نازل شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
ثُمَّ أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«باز وای بر تو، وای بر تو»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«سپس وای بر تو، و باز هم وای بر تو»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه، عبارات آیه قبلی با افزوده شدن واژه «ثُمّ» تکرار و تأکید شده است. به گزارش او، بنابه نظر مفسران در این جمله تهدیدی، تهدید به عذاب، مذمت و شر نسبت به منکران معاد، هر سه عالم دنیا، برزخ و قیامت را شامل می‌شود. بر طبق روایات اسلامی، نخست این جملات را پیامبر اسلام خطاب به ابوجهل بیان کرده و سپس به صورت آیات قرآن بر پیامبر نازل شده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره قیامه، هفتاد و پنجمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، سی و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره قارعه و پیش از سوره همزه نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره قیامه، یک آیه (آیه ۶) منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۷۳۶.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۱۷۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۷۸.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۷۸.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۵: ۳۱۸.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره قیامه»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۳۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
