بدون تصویر

آیه ۱۴ سوره تغابن: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
برچسب: واگردانی دستی
(ابرابزار)
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


'''آیه ۱۴ سوره تغابن''' چهاردهمین [[آیه]] از شصت و چهارمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن به‌شمار می‌آید.  
'''آیه ۱۴ سوره تغابن''' چهاردهمین [[آیه]] از شصت و چهارمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به موانع [[اطاعت]] از [[خداوند]] اشاره شده است و آن علاقه افراطی به همسران و فرزندان عنوان شده است.


== متن ==
== متن ==
خط ۱۸: خط ۱۸:


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه <ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱|ج=۱}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند: در ادامه بحث اطاعت از [[خدا]] و [[محمد|رسولش]]، در این آیه به موانع این راه اشاره شده و از [[مؤمنان]] می‌خواهد به خاطر علاقه و دوستی که نسبت به همسران و فرزندان‌شان دارند؛ از اطاعت خدا و پیامبر بازنمانند. به گزارش مکارم، در [[روایات]] [[شأن نزول]] آیه آمده است: «در زمان [[هجرت محمد|هجرت]] به [[مدینه]]، همسران و فرزندان برخی از مردان، از آنان می‌خواستند که هجرت نکنند و آنها را بی‌سرپرست رها نسازند. بعضی می‌پذیرفته و می‌ماندند؛ لذا آیه دربارهٔ ایشان نازل شد. برخی نیز که درخواست همسران و فرزندان را قبول نمی‌کردند و می‌رفتند، به آنها می‌گفتند: اگر با ما هجرت نکنید و بعدها به مدینه بیایید، ما به شما اعتنا نمی‌کنیم که ادامه آیه برای اینگونه افراد نازل شده و از آن مردان خواست که گذشته‌ها را فراموش کنند و با خانواده خویش به نیکی رفتار کنند.»<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۰۳–۲۰۶|ج=۲۴}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==
خط ۳۹: خط ۳۹:
{{ناوبری آیات}}
{{ناوبری آیات}}
{{قرآن}}
{{قرآن}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۳:۰۵

آیه ۱۴ سوره تغابن
مشخصات قرآنی
نام سورهتغابن
تعداد آیات سوره۱۸
شماره آیه۱۴
شماره جزء۲۸
شماره حزب۱۱۱
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۱۴ سوره تغابن چهاردهمین آیه از شصت و چهارمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به موانع اطاعت از خداوند اشاره شده است و آن علاقه افراطی به همسران و فرزندان عنوان شده است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّ مِنْ أَزْوَاجِكُمْ وَأَوْلَادِكُمْ عَدُوًّا لَكُمْ فَاحْذَرُوهُمْ ۚ وَإِنْ تَعْفُوا وَتَصْفَحُوا وَتَغْفِرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ آیهٔ ۱۴ از سورهٔ ۶۴ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«ای کسانی‌که ایمان آورده‌اید! به‌راستی بعضی از همسران و فرزندانتان دشمن شما هستند پس، از آنان برحذر باشید، و اگر عفو کنید و چشم‌پوشی نمائید و ببخشید (بدانید) که خداوند آمرزگار مهربان است»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«ای مؤمنان بی‌گمان از میان همسران و فرزندانتان بعضی دشمن شما هستند، از آنان بر حذر باشید، و اگر گذشت و بخشایش پیشه کنید و درگذرید، خداوند هم آمرزگار مهربان است‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: در ادامه بحث اطاعت از خدا و رسولش، در این آیه به موانع این راه اشاره شده و از مؤمنان می‌خواهد به خاطر علاقه و دوستی که نسبت به همسران و فرزندان‌شان دارند؛ از اطاعت خدا و پیامبر بازنمانند. به گزارش مکارم، در روایات شأن نزول آیه آمده است: «در زمان هجرت به مدینه، همسران و فرزندان برخی از مردان، از آنان می‌خواستند که هجرت نکنند و آنها را بی‌سرپرست رها نسازند. بعضی می‌پذیرفته و می‌ماندند؛ لذا آیه دربارهٔ ایشان نازل شد. برخی نیز که درخواست همسران و فرزندان را قبول نمی‌کردند و می‌رفتند، به آنها می‌گفتند: اگر با ما هجرت نکنید و بعدها به مدینه بیایید، ما به شما اعتنا نمی‌کنیم که ادامه آیه برای اینگونه افراد نازل شده و از آن مردان خواست که گذشته‌ها را فراموش کنند و با خانواده خویش به نیکی رفتار کنند.»[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره تغابن، شصت و چهارمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و هشتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره تحریم و پیش از سوره صف نازل شد. از مجموع آیات این سوره، پنج آیه (آیات ۱۴ تا ۱۸) از آن را مکی و الباقی را مدنی دانسته‌اند. در سوره تغابن، یک آیه ناسخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.