آیه ۱۵ سوره تغابن: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۵ سوره تغابن''' پانزدهمین [[آیه]] از شصت و چهارمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۱۵ سوره تغابن''' پانزدهمین [[آیه]] از شصت و چهارمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. متن آیه اشاره دارد به آزمایش انسان‌ها در دنیا و اینکه اموال و فرزندان‌شان وسیله آزمایش و امتحان الهی هستند. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند: [[خداوند]] برای تربیت انسان‌ها دائماً آنها را مورد آزمایش و امتحان قرار می‌دهد و یکی از وسایل این آزمایش دارایی‌ها و فرزندان او هستند. سپس [[قرآن]] خبر از پاداش و [[اجر|اجری]] بزرگ در نزد خداوند می‌دهد که به کسانی تعلق می‌گیرد که از عهده این امتحان‌ها به خوبی برآیند و بر سختی‌های آن پیروز شوند. مکارم در ادامه [[روایتی]] را از [[علی بن ابی‌طالب]] در ذیل این آیه می‌آورد. مضمون روایت اینگونه است: «هیچ‌کس از شما نگوید خدایا من از امتحان و آزمایش به تو پناه می‌برم. چراکه برای هر کس وسیله آزمایشی هست. اما کسی که می‌خواهد پناه ببرد به خدا، از امتحانات گمراه کننده پناه برد. چه اینکه خداوند می‌گوید: بدانید اموال و اولاد شما وسیله آزمایش است.»<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۰۶–۲۰۸|ج=۲۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۳:۰۵
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | تغابن | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۸ | ||||
| شماره آیه | ۱۵ | ||||
| شماره جزء | ۲۸ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۱ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۵ سوره تغابن پانزدهمین آیه از شصت و چهارمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. متن آیه اشاره دارد به آزمایش انسان‌ها در دنیا و اینکه اموال و فرزندان‌شان وسیله آزمایش و امتحان الهی هستند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
إِنَّمَا أَمْوَالُكُمْ وَأَوْلَادُكُمْ فِتْنَةٌ ۚ وَاللَّهُ عِنْدَهُ أَجْرٌ عَظِيمٌ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«جز این نیست که اموالتان و فرزندانتان مایة آزمون هستند و نزد خداوند پاداش بزرگی است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«همانا اموال و اولاد شما مایه آزمون [و دردسر]اند، و پاداش بیکران فقط نزد خداوند است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: خداوند برای تربیت انسان‌ها دائماً آنها را مورد آزمایش و امتحان قرار می‌دهد و یکی از وسایل این آزمایش دارایی‌ها و فرزندان او هستند. سپس قرآن خبر از پاداش و اجری بزرگ در نزد خداوند می‌دهد که به کسانی تعلق می‌گیرد که از عهده این امتحان‌ها به خوبی برآیند و بر سختی‌های آن پیروز شوند. مکارم در ادامه روایتی را از علی بن ابی‌طالب در ذیل این آیه می‌آورد. مضمون روایت اینگونه است: «هیچ‌کس از شما نگوید خدایا من از امتحان و آزمایش به تو پناه می‌برم. چراکه برای هر کس وسیله آزمایشی هست. اما کسی که می‌خواهد پناه ببرد به خدا، از امتحانات گمراه کننده پناه برد. چه اینکه خداوند می‌گوید: بدانید اموال و اولاد شما وسیله آزمایش است.»[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره تغابن، شصت و چهارمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و هشتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره تحریم و پیش از سوره صف نازل شد. از مجموع آیات این سوره، پنج آیه (آیات ۱۴ تا ۱۸) از آن را مکی و الباقی را مدنی دانسته‌اند. در سوره تغابن، یک آیه ناسخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۵۵۶.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۵۰۷.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۵۷.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۵۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۴: ۲۰۶–۲۰۸.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره تغابن»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۸۳۵.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
