بدون تصویر

آیه ۱۸ سوره تغابن: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ابرابزار)
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


'''آیه ۱۸ سوره تغابن''' هجدهمین [[آیه]] از شصت و چهارمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید.  
'''آیه ۱۸ سوره تغابن''' هجدهمین [[آیه]] از شصت و چهارمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در آخرین آیه سوره، به سه صفت از صفات [[الله]] اشاره شده است: آگاهی و علم او به نهان و آشکار امور و نفوس، عزت‌مندی و [[حکیم (اسماء الحسنی)|حکیم]] بودن او.


== متن ==
== متن ==
خط ۱۸: خط ۱۸:


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه <ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱|ج=۱}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که [[قرآن]] در آیه آخر سوره، از سه صفت و سه نام از [[اسماء الحسنی|نام‌های زیبای خداوند]] نام برده شده است: «[[عالم الغیب و الشهاده|عالم الغیب و الشهادة]]» به معنای آگاه از پیدا و ناپیدا، «[[عزیز]]» به معنی عزت‌مند و «حکیم» یعنی درست‌کار. به گفته مکارم، در مجموع این دو آیه به پنج صفت از صفات خداوند اشاره شده است که در ارتباط با مسئله [[انفاق]] است و توجه به آنها، علاوه بر تشویق انسان به انفاق و [[قرض‌الحسنه]]، او را به [[اطاعت]] از [[خدا]] و دوری از [[گناهان]] و داشتن اراده‌ای قوی و محکم متذکر می‌سازد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۱۲–۲۱۳|ج=۲۴}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==
خط ۳۹: خط ۳۹:
{{ناوبری آیات}}
{{ناوبری آیات}}
{{قرآن}}
{{قرآن}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}


[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۳:۰۵

آیه ۱۸ سوره تغابن
مشخصات قرآنی
نام سورهتغابن
تعداد آیات سوره۱۸
شماره آیه۱۸
شماره جزء۲۸
شماره حزب۱۱۱
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۱۸ سوره تغابن هجدهمین آیه از شصت و چهارمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در آخرین آیه سوره، به سه صفت از صفات الله اشاره شده است: آگاهی و علم او به نهان و آشکار امور و نفوس، عزت‌مندی و حکیم بودن او.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ آیهٔ ۱۸ از سورهٔ ۶۴ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«او آگاه از نهان و آشکار است (و) پیروزمند فرزانه است»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«دانای پنهان و پیدا [و] پیروزمند فرزانه است‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن در آیه آخر سوره، از سه صفت و سه نام از نام‌های زیبای خداوند نام برده شده است: «عالم الغیب و الشهادة» به معنای آگاه از پیدا و ناپیدا، «عزیز» به معنی عزت‌مند و «حکیم» یعنی درست‌کار. به گفته مکارم، در مجموع این دو آیه به پنج صفت از صفات خداوند اشاره شده است که در ارتباط با مسئله انفاق است و توجه به آنها، علاوه بر تشویق انسان به انفاق و قرض‌الحسنه، او را به اطاعت از خدا و دوری از گناهان و داشتن اراده‌ای قوی و محکم متذکر می‌سازد.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره تغابن، شصت و چهارمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و هشتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره تحریم و پیش از سوره صف نازل شد. از مجموع آیات این سوره، پنج آیه (آیات ۱۴ تا ۱۸) از آن را مکی و الباقی را مدنی دانسته‌اند. در سوره تغابن، یک آیه ناسخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.