آیه ۳ سوره تحریم: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۳ سوره تحریم''' سومین [[آیه]] از شصت و ششمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۳ سوره تحریم''' سومین [[آیه]] از شصت و ششمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به ماجرای عدم [[رازداری]] یکی از [[همسران محمد|همسران پیامبر اسلام]]، اشاره شده که به خاطر این کارش مورد سرزنش قرار گرفته است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که [[قرآن]] با اشاره به ماجرایی که در خانه [[پیامبر اسلام]] رخ داده بود، از اینکه برخی از همسران او رازداری نداشتند و باعث ناراحتی پیامبر شدند؛ ملامت و سرزنش نموده است. به گزارش مکارم، پیامبر اسلام با یکی از همسرانش رازی را درمیان گذاشت. اما او این خبر را به گوش دیگران رساند. خداوند نیز پیامبرش را از افشای راز مطلع ساخت، سپس پیامبر به همسرش قسمتی از این موضوع را گفت و بخش دیگرش را بازگو نکرد. آن زن با تعجب بسیار از چگونگی مطلع شدن پیامبر سوال کرد. به او گفته شد: «خداوند [[علیم (اسماء الحسنی)|دانا]] و [[خبیر (اسماء الحسنی)|آگاه]] او را باخبر کرده است.» به گفته مکارم، بر اساس نقل [[روایات]] آن زن که راز را افشا کرد، «[[حفصه]]» بود که راز پیامبر را به «[[عایشه]]» بازگو کرده بود.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۷۵-۲۷۶|ج=۲۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۴۹
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | تحریم | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۲ | ||||
| شماره آیه | ۳ | ||||
| شماره جزء | ۲۸ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۲ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳ سوره تحریم سومین آیه از شصت و ششمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به ماجرای عدم رازداری یکی از همسران پیامبر اسلام، اشاره شده که به خاطر این کارش مورد سرزنش قرار گرفته است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
وَإِذْ أَسَرَّ النَّبِيُّ إِلَىٰ بَعْضِ أَزْوَاجِهِ حَدِيثًا فَلَمَّا نَبَّأَتْ بِهِ وَأَظْهَرَهُ اللَّهُ عَلَيْهِ عَرَّفَ بَعْضَهُ وَأَعْرَضَ عَنْ بَعْضٍ ۖ فَلَمَّا نَبَّأَهَا بِهِ قَالَتْ مَنْ أَنْبَأَكَ هَٰذَا ۖ قَالَ نَبَّأَنِيَ الْعَلِيمُ الْخَبِيرُ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و آن‌گاه که پیامبرص با یکی از همسرانش سخنی نهانی گفت، و به محض این که وی آن (سخن) را برای (زن دیگر) بازگو کرد و خداوند (پیامبر) را بر آن مطلع گردانید (پیامبر) بخشی آز آن‌را اظهار کرد و از بخشی (دیگر) اعراض نمود و چون (موضوع) را به آن (زن) خبر داد، وی گفت: چه کسی این را به تو خبر داده‌است؟، گفت: (خداوندِ) دانای آگاه مرا خبرم داده‌است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و چنین بود که پیامبر سخنی را پوشیده‌وار به بعضی از همسرانش گفت، و چون آن را [آن زن به زن دیگر] خبر داد، و خداوند او را از آن آگاه کرد، بخشی از آن را [در عتاب خود به آنان] بیان داشت و از بخش دیگر صرفنظر کرد، و چون آن زن [صاحب راز و افشاءگر آن] را از آن آگاه کرد، گفت چه کسی تو را از این خبر داد؟ فرمود مرا خداوند دانای آگاه با خبر کرد»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن با اشاره به ماجرایی که در خانه پیامبر اسلام رخ داده بود، از اینکه برخی از همسران او رازداری نداشتند و باعث ناراحتی پیامبر شدند؛ ملامت و سرزنش نموده است. به گزارش مکارم، پیامبر اسلام با یکی از همسرانش رازی را درمیان گذاشت. اما او این خبر را به گوش دیگران رساند. خداوند نیز پیامبرش را از افشای راز مطلع ساخت، سپس پیامبر به همسرش قسمتی از این موضوع را گفت و بخش دیگرش را بازگو نکرد. آن زن با تعجب بسیار از چگونگی مطلع شدن پیامبر سوال کرد. به او گفته شد: «خداوند دانا و آگاه او را باخبر کرده است.» به گفته مکارم، بر اساس نقل روایات آن زن که راز را افشا کرد، «حفصه» بود که راز پیامبر را به «عایشه» بازگو کرده بود.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره تحریم، شصت و ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و هفتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره حجرات و پیش از سوره تغابن نازل شد. این سوره را مدنی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۵۶۹.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۵۴۹.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۶۰.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۶۰.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۴: ۲۷۵-۲۷۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره تحریم»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۸۳۱.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
