آیه ۱ سوره کوثر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (added Category:آیههای مکی قرآن using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱ سوره کوثر''' یکمین [[آیه]] از صد و هشتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۱ سوره کوثر''' یکمین [[آیه]] از صد و هشتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در نخستین آیه سوره خطاب به [[محمد|پیامبر اسلام]] گفته می‌شود: «ما به تو کوثر (خیر و برکت فراوان) عطا کردیم.» به گزارش مکارم مفسر شیعی، مخاطب هر سه آیه این سوره پیامبر اسلام است و هدف این سوره نیز مانند سوره‌های [[سوره ضحی|ضحی]] و [[سوره انشراح|انشراح]] تسلی خاطر محمد در برابر زخم زبان‌های دشمنان و مخالفان اوست. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در نخستین آیه سوره خطاب به پیامبر اسلام گفته می‌شود: «ما به تو کوثر (خیر و برکت فراوان) عطا کردیم.» به گزارش مکارم، مخاطب هر سه آیه این سوره پیامبر اسلام است و هدف این سوره نیز مانند سوره‌های ضحی و انشراح تسلی خاطر محمد در برابر زخم زبان‌های دشمنان و مخالفان اوست. در لغت «کوثر» وصفی است که از کثرت گرفته شده و به معنای خیر و برکت فراوان است. درباره منظور از «کوثر» در اینجا احتمالات زیادی در [[تفسیر قرآن|تفاسیر]] بیان شده است؛ از جمله اینکه: برخی آن را نهری در [[بهشت]] دانسته‌اند که از شیر سفیدتر و از بلور صاف‌تر است. گروهی آن را به [[نبوت]]، برخی آن را به [[قرآن]]، [[شفاعت]] و کثرت یاران و اصحاب [[تفسیر قرآن|تفسیر]] نموده‌اند. بعضی از مفسران منظور از «کوثر» را کثرت فرزندان و ذریه محمد دانسته‌اند که از نسل دخترش «[[فاطمه زهرا|فاطمه]]» به وجود آمدند و این فزونی نسل تا [[قیامت]] ادامه دارد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۷۰- ۳۷۲|ج=۲۷}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ ۱۵ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۴۰
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | کوثر | ||||
| تعداد آیات سوره | ۳ | ||||
| شماره آیه | ۱ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۲۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱ سوره کوثر یکمین آیه از صد و هشتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در نخستین آیه سوره خطاب به پیامبر اسلام گفته می‌شود: «ما به تو کوثر (خیر و برکت فراوان) عطا کردیم.» به گزارش مکارم مفسر شیعی، مخاطب هر سه آیه این سوره پیامبر اسلام است و هدف این سوره نیز مانند سوره‌های ضحی و انشراح تسلی خاطر محمد در برابر زخم زبان‌های دشمنان و مخالفان اوست.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«به نام خداوند بخشندة مهربان، به‌راستی که ما به تو کوثر دادیم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«به نام خداوند بخشنده مهربان، ما به تو کوثر بخشیده‌ایم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در نخستین آیه سوره خطاب به پیامبر اسلام گفته می‌شود: «ما به تو کوثر (خیر و برکت فراوان) عطا کردیم.» به گزارش مکارم، مخاطب هر سه آیه این سوره پیامبر اسلام است و هدف این سوره نیز مانند سوره‌های ضحی و انشراح تسلی خاطر محمد در برابر زخم زبان‌های دشمنان و مخالفان اوست. در لغت «کوثر» وصفی است که از کثرت گرفته شده و به معنای خیر و برکت فراوان است. درباره منظور از «کوثر» در اینجا احتمالات زیادی در تفاسیر بیان شده است؛ از جمله اینکه: برخی آن را نهری در بهشت دانسته‌اند که از شیر سفیدتر و از بلور صاف‌تر است. گروهی آن را به نبوت، برخی آن را به قرآن، شفاعت و کثرت یاران و اصحاب تفسیر نموده‌اند. بعضی از مفسران منظور از «کوثر» را کثرت فرزندان و ذریه محمد دانسته‌اند که از نسل دخترش «فاطمه» به وجود آمدند و این فزونی نسل تا قیامت ادامه دارد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره کوثر، صد و هشتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پانزدهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره عادیات و پیش از سوره تکاثر نازل شد. در خصوص مکی یا مدنی بودن این صورت اختلاف نظر وجود دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۲: ۳۰۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۶۳۶.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۶۰۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۶۰۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۷: ۳۷۰- ۳۷۲.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره کوثر»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۴۰.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
