آیه ۲۱ سوره فجر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲۱ سوره فجر''' بیست و یکمین [[آیه]] از هشتاد و نهمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. [[قرآن]] در این آیه به دنیادوستانی که به حقوق دیگران تجاوز می‌کنند اخطار داده و یادآور می‌شود: «سرنوشت شوم و دردناکی در روز [[قیامت]] در انتظار آنان است. به زودی به حساب آنها رسیدگی خواهد شد و آنجا درخواهند یافت که در اختیار داشتن اموال دنیایی‌شان به خاطر امتحان و آزمایش الهی بوده است نه به جهت تکریم و بزرگی و تقرب در نزد [[خداوند]].» | '''آیه ۲۱ سوره فجر''' بیست و یکمین [[آیه]] از هشتاد و نهمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. [[قرآن]] در این آیه به دنیادوستانی که به حقوق دیگران تجاوز می‌کنند اخطار داده و یادآور می‌شود: «سرنوشت شوم و دردناکی در روز [[قیامت]] در انتظار آنان است. به زودی به حساب آنها رسیدگی خواهد شد و آنجا درخواهند یافت که در اختیار داشتن اموال دنیایی‌شان به خاطر امتحان و آزمایش الهی بوده است نه به جهت تکریم و بزرگی و تقرب در نزد [[خداوند]].» | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۴۵
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | فجر | ||||
| تعداد آیات سوره | ۳۰ | ||||
| شماره آیه | ۲۱ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۹ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۱ سوره فجر بیست و یکمین آیه از هشتاد و نهمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. قرآن در این آیه به دنیادوستانی که به حقوق دیگران تجاوز می‌کنند اخطار داده و یادآور می‌شود: «سرنوشت شوم و دردناکی در روز قیامت در انتظار آنان است. به زودی به حساب آنها رسیدگی خواهد شد و آنجا درخواهند یافت که در اختیار داشتن اموال دنیایی‌شان به خاطر امتحان و آزمایش الهی بوده است نه به جهت تکریم و بزرگی و تقرب در نزد خداوند.»
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
كَلَّا إِذَا دُكَّتِ الْأَرْضُ دَكًّا دَكًّا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«چنین نیست (که می‌گویید)، زمانی‌که زمین پی در پی هموار شود»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«چنین نیست، آنگاه که زمین پخش و پراکنده شود»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن در این آیه به دنیادوستانی که به حقوق دیگران تجاوز می‌کنند اخطار داده و یادآور می‌شود: «سرنوشت شوم و دردناکی در روز قیامت در انتظار آنان است. به زودی به حساب آنها رسیدگی خواهد شد و آنجا درخواهند یافت که در اختیار داشتن اموال دنیایی‌شان به خاطر امتحان و آزمایش الهی بوده است نه به جهت تکریم و بزرگی و تقرب در نزد خداوند.» به عقیده مکارم، تعبیر «دکّ» در آیه که به خاطر تأکید بیشتر دو بار آمده است؛ به معنای زمین نرم و صاف گفته شده و در اینجا برای اشاره به زلزله‌ها و حوادث پایانی دنیا و سرآغاز قیامت به‌کار رفته است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره فجر، هشتاد و نهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، دهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره لیل و پیش از سوره ضحی نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۱: ۱۵۸.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۴۶۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۹۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۹۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۶: ۴۶۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره فجر»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۱۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
