آیه ۷ سوره بینه: تفاوت میان نسخهها
(ابرابزار) |
|||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
[[رده:آیههای مدنی قرآن]] | [[رده:آیههای مدنی قرآن]] | ||
[[رده:آیههای با موضوع توحید]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۲:۲۰
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | بینه | ||||
تعداد آیات سوره | ۸ | ||||
شماره آیه | ۷ | ||||
شماره جزء | ۳۰ | ||||
شماره حزب | ۱۲۰ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۷ سوره بینه هفتمین آیه از نود و هشتمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. در این آیه به گروه مقابلِ کافران و مشرکان اشاره میشود که در اینجا با عبارت «خیر البریه» معرفی شدهاند. این گروه مومنانی هستند که به انجام اعمال صالح میپردازند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولَٰئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«آنانکه ایمان آوردهاند و کارهای شایسته کردهاند اینانند که بهترین آفریدگانند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«کسانی که ایمان آوردهاند و کارهای شایسته کردهاند، اینانند که خود بهترین آفریدگانند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که در این آیه به گروه مقابلِ کافران و مشرکان اشاره میشود که در اینجا با عبارت «خیر البریه» معرفی شدهاند. این گروه مومنانی هستند که به انجام اعمال صالح میپردازند. به گزارش مکارم، تعبیر «خیرالبریه» نشان میدهد که مقام و رتبه مؤمنان نیکوکار از فرشتگان بالاتر است و به لحاظ معنایی مفهوم این آیه شبیه آیه ۷۰ سوره اسراء میباشد. براساس روایات فراوانی که از اهل سنت و شیعه نقل شده، آیه «اولئک هم خیر البریه» به علی بن ابیطالب و پیروان او تفسیر شده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره بینه، نود و هشتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صدمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره طلاق و پیش از سوره حشر نازل شد. در مکی یا مدنی بودن این سوره اختلاف است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۲: ۲۴۸.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۵۶۸.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۹۸.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۹۸.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۷: ۲۰۸–۲۱۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره بینه»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۸۱۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.