آیه ۸ سوره تکاثر: تفاوت میان نسخهها
(ابرابزار) |
|||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] | ||
[[رده:آیههای با موضوع نعمت]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع قیامت]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۲:۴۲
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | تکاثر | ||||
تعداد آیات سوره | ۸ | ||||
شماره آیه | ۸ | ||||
شماره جزء | ۳۰ | ||||
شماره حزب | ۱۲۰ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۸ سوره تکاثر هشتمین آیه از صد و دومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در آخرین آیه سوره، به پرسش از نعمتها در قیامت اشاره شده و میگوید: «سپس در آن روز همه شما دربارهٔ نعمتهایتان مورد پرسش قرار میگیرید.»
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«سپس در آن روز از ناز و نعمت(هایی که از آن برخوردار هستید) بازخواست خواهید شد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«سپس در چنین روز از شما درباره نعمتها[ی کفران شده دنیا] بازخواست شود»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که در آخرین آیه سوره، به پرسش از نعمتها در قیامت اشاره شده و میگوید: «سپس در آن روز همه شما دربارهٔ نعمتهایتان مورد پرسش قرار میگیرید.» به گزارش مکارم، عبارت «نعیم» معنای گستردهای دارد و شامل هر دو دسته نعمتهای مادی و معنوی میشود. برطبق بعضی روایات منظور از نعیم در آیه، اهل بیت معرفی شده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره تکاثر، صد و دومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شانزدهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره کوثر و پیش از سوره ماعون نازل شد. در مکی و مدنی بودن سوره اختلاف نظر است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۲: ۲۷۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۵۹۸.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۶۰۰.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۶۰۰.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۷: ۲۸۰–۲۸۷.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره تکاثر»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۸۳۸.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.