آیه ۷ سوره ماعون: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | ||
[[رده:آیه‌های با موضوع زکات]] | |||
نسخهٔ ۱۷ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۲:۵۵
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | ماعون | ||||
| تعداد آیات سوره | ۷ | ||||
| شماره آیه | ۷ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۲۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۷ سوره ماعون هفتمین آیه از صد و هفتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. قرآن در آخرین آیه سوره به پنجمین صفت منکران معاد اشاره کرده و می‌گوید: «آنهایی که دیگران را از ضروریات زندگی منع می‌کنند.»
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
وَيَمْنَعُونَ الْمَاعُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و از به امات دادن وسایل خانه خودداری می‌ورزند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و زکات را باز می‌دارند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن در آخرین آیه سوره به پنجمین صفت منکران معاد اشاره کرده و می‌گوید: «آنهایی که دیگران را از ضروریات زندگی منع می‌کنند.» در لغت «ماعون» (از ماده معْن) به معنای چیز کم و اندک گفته شده و در اینجا منظور اشیای جزئی است که مردم معمولا از یکدیگر به امانت یا تملک می‌گیرند. به عقیده مکارم، کسانی که از دادن چنین چیزهای کوچک و اندکی به دیگران خودداری می‌کنند؛ انسان‌های بخیل و پستی هستند که به معاد ایمان ندارند. همچنین او معتقد است اشاره به «ریا» و «منع ماعون» در این دو آیه تأکید بر این نکته است که این دسته از انسان‌ها آنچه برای خداست، به نیت مردم انجام می‌دهند و آنچه برای مردم است از آنها دریغ می‌کنند؛ پس در نتیجه آنان هیچگاه هیچ حقی را به صاحبش نمی‌دهند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره ماعون، صد و هفتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفدهم سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره تکاثر و پیش از سوره کافرون نازل شد. در مکی و مدنی بودن این سوره اختلاف نظر است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۲: ۳۰۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۶۳۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۶۰۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۶۰۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۷: ۳۶۱-۳۶۳.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره ماعون»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۵۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
