آیه ۵۰ سوره حاقه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (added Category:آیههای مکی قرآن using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۵۰ سوره حاقه''' پنجاهمین [[آیه]] از شصت و نهمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۵۰ سوره حاقه''' پنجاهمین [[آیه]] از شصت و نهمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. این آیه بیان می‌دارد که [[کافران]] در [[روز قیامت]] از اینکه [[قرآن]] را تکذیب کردند و آن را دروغ و افسانه پنداشتند؛ پشیمان خواهند شد و در آن روز بر درجات و مقام‌های [[مومنان]] و پرهیزکاران حسرت می‌برند. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه به حسرت کافران و تکذیب‌کنندگان قرآن در قیامت اشاره شده است. به گزارش مکارم، آنان بر طبق [[آیه ۲۷ سوره فرقان]] از شدت ناراحتی و پشیمانی دستان خود را به دندان می‌گزند و می‌گویند: «کاش در دنیا با [[پیامبر]] [[خدا]] راهی داشتم و با او همراه می‌شدم.»<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۸۴|ج=۲۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ ۲۰ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۳۳
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | حاقه | ||||
| تعداد آیات سوره | ۵۲ | ||||
| شماره آیه | ۵۰ | ||||
| شماره جزء | ۲۹ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۴ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۵۰ سوره حاقه پنجاهمین آیه از شصت و نهمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. این آیه بیان می‌دارد که کافران در روز قیامت از اینکه قرآن را تکذیب کردند و آن را دروغ و افسانه پنداشتند؛ پشیمان خواهند شد و در آن روز بر درجات و مقام‌های مومنان و پرهیزکاران حسرت می‌برند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
وَإِنَّهُ لَحَسْرَةٌ عَلَى الْكَافِرِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و آن بر کافران مایة حسرتی است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و آن [پیام]، مایه حسرتی بر کافران است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه به حسرت کافران و تکذیب‌کنندگان قرآن در قیامت اشاره شده است. به گزارش مکارم، آنان بر طبق آیه ۲۷ سوره فرقان از شدت ناراحتی و پشیمانی دستان خود را به دندان می‌گزند و می‌گویند: «کاش در دنیا با پیامبر خدا راهی داشتم و با او همراه می‌شدم.»[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره حاقه، شصت و نهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و هشتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره ملک و پیش از سوره معارج نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۶۳۶.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۶۷۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۶۸.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۶۸.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۴: ۴۸۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره حاقه»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۸۶۶.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
